- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ერთხელ..
წვიმა და ქარი ერთხელ ღამით, შემოდგომისას,მძვინვარ ქარიშხლად გადაიქცა და იწყო ქროლა.დაიგუგუნა შუაღამის შავმა გრიგალმა,მიაწყდა ხეებს, ააკვნესა და აათრთოლა. კარი, ფანჯრები,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ერთხელო – ჰყვება შარდენი..
ერთხელო, – ჰყვება შარდენი, –ვმოგზაურობდი მე გემით,რომელიც, ვით შევარდენი,ჰქროდა ვაჭრობის ემბლემით. გემი – შორეულ მხარიდან,სავსე ნავაჭრი ქონებით,ნავსადგურ ისგუარიდანწამოყვანილი მონებით. ყოველ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ერთჰანგა, ერთფერი ..
ერთჰანგა, ერთფერიხმაურობს მდინარე,ვარვარებს ეთერი,სიცხეა მძვინვარე.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ეროვნებათა მარში
ჩვენ ერთი ვართ, თუმც სხვადასხვაგვქვია სახელი,ჩვენ ერთი ვართ, ქართველი თუყარაბახელი.სოლიდარულ დროშის ქვეშ სდგასბევრის ამტანი,ადერბაიჯან,საქართველო,ჰაიასტანი!პაპის-პაპას ძველისძველიჰქონდა გაგება:შეტაკება, შურისგებისპაპანაქება;მოანათა ოქტომბერმამზიანი მიზნით,შოვინიზმი გადალახარა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ეხლაც ბევრი სწერს ფერდზე ..
ციკლიდან „პაციფიზმი“ ეხლაც ბევრი სწერს ფერდზეგადაყვავებულ ტყემლებს,უუნებობის მკერდზერომ გადაღვრიდა ცრემლებს.თითქო მის ახლო ძევდესგადატეხილი დაშნადა ცისარტყელა სევდისიმ თაიგულთან დაშრა.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ეჯახებიან პლანეტები ერთი მეორეს
რბიან დღეები. სული დაეძებს უშორეს ხაზებს,სივრცეებს მზეთა უშორესთა სპექტრო ანაზებს,მე ვცხოვრობ გულით შფოთიანად მცემარეთ შორის,რომელმაც დაგმო სიმშვიდეთა მკრთალი სახება…იქ სიმძაფრეა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვაგნერი
მე მხიბლავს ეს ქანდაკება, ზღვა-აღმაფრენით ტყვემქნელი –ვაგნერი, წმინდა, ვით ზეცა და ბნელი, როგორც ქვესკნელი.ვაგნერი, დისსონანსების მშვენიერებათ შემქნელი,ნელი-ნელ მატყვევებელი, ამღელვებელი, მვნებელი.მე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვარ გალაკტიონ ტაბიძე ..
ვარ გალაკტიონ ტაბიძე,შორი გზა გამომევლოსა,ჩემი ნიჭი და სიცოცხლეყველას თავს შემოგევლოსა.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვარ გენია რიმანელი
ვარ გენია რიმანელი,მესმის ქართა მქუხარება,მეფინება წვიმა ნელიდა დემონის მწუხარება. დავიწყებულ სიმების გვარფერით ოხრავს ვილანელი,მე მდუმარე გენია ვარ…და გენია რიმანელი. ყრუდ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვარდები
მე, ზამთრისაგან ჯაჭვაწყვეტილი,ნაცნობ ბაღისკენ მივემართები,სად ფერად უცხო, ყნოსვად კეთილი,ზამთარ და ზაფხულ ჰყვავის ვარდები. დე, ჰომიროსის და ჰესიოდესფეთქდნენ ვარდები მაღლა ახრილი,მათ…
Read More »
