- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვინა სთქვა?!
დაბლა ჰყრია ქვა და გუნდა,ხმელი ნეშო, რკო და წაბლი,მაღლა მთაა, სადაც უნდაგადაფრინდეს დირიჟაბლი.გაოცებით მწყემსი წყნარიისმენს ციურ დაირასა;ვინა სთქვა, რომ ზეცის…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვინც ევროპას გავამგზავრეთ ..
ვინც ევროპას გავამგზავრეთთუნდაც ცალკე, ერთად თუნდა –ყველა რაღაც უცნაურადარეკილი ჩამობრუნდა. მედიდური უცხოელი –აწერია იმათ სახეს:უკუღმართი რამ ყოველიაქ სიკეთედ დაგვისახეს. სინამდვილეს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვიცი მხოლოდ
მე არ ვეძებდი დაღუპვას განა,ნიჩბით გრიგალებს ოდეს ვსერავდი?იქ ტკბილი კი არ მესმოდა ნანა,მე იქ ვიბრძოდი ბედისწერამდი. არ დავცინოდი სიბერეს განა,ვგრძნობდი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვოლტერის ძეგლი
აბა, კარგად დაფიქრდი, როგორ არ გეწყინება: ვოლტერი ერთ ადგილას დადგა და იყინება! მე კი ბედი უკეთეს ადგილისთვის მინახავს - მომავალი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვუსურვოთ ესპანეთს
საღამო. ჩვენს სუფრასუხვსა და განიერსმოაწყდა სიუხვებანანის, ატამის.რატომღაც იგონებსხვა მრავალჟამიერს –მეოთხე, მეხუთემუხლამდე ატანილს. ბევრგვარი უნახავსმგზავრ პოეტს მწვანილი,ამჟამად მას მხოლოდერთი რამ აოცებს:რაგვარად…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – თვალები
თითქოს სიოს ფრთის შეხებით ჩამოსცვივდა ყვავილს ნამი,დაიძირა ლაჟვარდმა ტბამ დაზნექილი ტბის ლერწამი. თითქო ბნელი შემოდგომის წვიმის ზურმუხტ-მარგალიტმაღამის ნისლში ააკვნესა დადუმებულ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – თვალებით თვალში
ფიქრნი ისვრიან უნელებელელვათ ტბორებას.ხომ შეიძლება იყოს ქვეყნადნამდვილი მითი.კვლავ იძაფება წამით მაინცთვალთ დაშორებისშეუძლებლობა საშინელი,ცივი მაგნიტი.ყალყზე დამდგარნისისხლიანიდაჯახებისთვისუფრო და უფრო, და უფრო ღრმათთვალები…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – თვალს ნაზი და მთვარეული..
თვალს ნაზი და მთვარეულიაღელვებენ ლანდები,ვიყავ ლხინში ჩარეული –ღვინით თვალანანთები. უცებ გაჩნდა ტრიანონისკოშკში გულის ნდომანი,დე-გრიესა და მანონისსევდიანი რომანი… მივაფრენდი ამაყ მერნებს,ჭიხვინებდნენ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – გვინდა, ვეძიებთ, გვწყურის!
ციკლიდან „ეპოქა“ ყაყაჩოების გუნდი!საჩრდილობელი ფარდა,აყვავებული წალო,ბრძოლის დაუმცხრალ ჟინთა.გაჰქრა ბორკილი, ხუნდი.გაჰქრა ფრიალი ფართა.კვლავ განახლება, ქარო,გვწყურის, ვეძიებთ, გვინდა.გვწყურის, ვეძიებთ, გვინდა,არ გვენანება შრომა,ის…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – გვირაბებიდან
გვირაბებიდან, ვით მიმპარავი,ამოდის შავი მუშების ლანდი,ცაზე ანთია ვარსკვლავთ კარავი,მთებში ღრუბელი მიცურავს ზანტი.სადღაც კივილი ისმის ტურების,გადაირბინეს დათვებმა მხარე,მძინარე შავქვას ჭიათურისასბეწვივით წვრილი…
Read More »
