- იგავ-არაკი
სულხან-საბა ორბელიანი – კეთილი გველი
ერთი გლახაკი კაცი მივიდოდა გზასა. ნახა ორი გველი, ერთი შავი და ერთი წითელი, იბრძვის და შავი ერეოდა. და თქვა მან…
Read More » - იგავ-არაკი
სულხან-საბა ორბელიანი – ორნი მომტერენი
იყვნენ ორნი მომტერენი. არ იქმნა, ვერა დააკლო რა მან კაცმან მის მტერსა. გამოხდა ხანი. დამოყვრდენ, დიდად გაიწყვნენ. წავიდენ გზასა და…
Read More » - იგავ-არაკი
სულხან-საბა ორბელიანი – უსაქმო კაცი
იყო ერთი მოცლილი, უსაქმო კაცი. არას ნივთისაგან საქმარი არა იცოდა რა. შემოუვიდა გულშიგან და იწყო მიწის თხრა და ნიავება. სამს-ოთხს…
Read More » - იგავ-არაკი
სულხან-საბა ორბელიანი – კაცი და გველი
ერთი კაცი მოვიდოდა გზაზედა. ნახა, ერთს ძეძვს ცეცხლი შემოჰგზნებია და ზედ გველი გასულა. წასასვლელი გზა არა აქვს, ღონობს და წივის.…
Read More » - იგავ-არაკი
სულხან-საბა ორბელიანი – გლახაკი და ფლური
ერთი კაცი დია გლახაკი იყო. დღე ყოველ ღმერთს გამდიდრებას ევედრებოდა. გამოხდა ხანი, და მას კაცს მუცლის ტკივილი და ყვანა დაემართა.…
Read More » - იგავ-არაკი
სულხან-საბა ორბელიანი – გრძნეული აქიმი
ერთს აქიმს ერთი შეგირდი გაეწრთვნა. თურე ის აქიმიც მას საგრძნეულოში ყოფილიყო და მერმე იგი შეგირდიც შესულიყო და მას უფრო უცხოები…
Read More » - იგავ-არაკი
სულხან-საბა ორბელიანი – თუნჯარელი მეტილისმენი
წამოველ მუნით და მოველ ქვეყანასა თუნჯარისასა. მუნ მრავალი ტილისმა და გრძნება იციან. ასეთი ჭკუათამყოფელი კაცი არ მივა, მათი რამ გაიგოს. …
Read More » - იგავ-არაკი
სულხან-საბა ორბელიანი – აბდულ-აზიმ დავრიში
მამის მამა ჩემი, აბდულ-აზიმ, დავრიში იყო და ვლიდა პირსა ყოვლისა ქვეყანისასა. ესეთისა ტილისმისა ხელოვნობა ჰქონდა, რომე მას საქმე ვერ გადურჩებოდა.…
Read More » - იგავ-არაკი
სულხან-საბა ორბელიანი – ცოცხლად დამარხული და უსახოდ დიდი ადამიანები
მოველ ქვეყანასა ერთსა. უცხო და უცხო რიგი და საკვირველი წესი ჰქონდათ. შეველ ქალაქად. მშიერი ვიყავ. ხუთი ბისტის ხორცი მინდოდა მეყიდნა. …
Read More » - იგავ-არაკი
სულხან-საბა ორბელიანი – ინდოელი ჯამბაზები
მიველ ინდოეთს და მრავალი უცხო რამე ვნახე: ანუ ხე, ანუ ხილი, ანუ პირუტყვი, ანუ მფრინველი, მაგრამ მისის მოხსენებისათვის სიტყვა გაგრძელდების…
Read More »
