- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მას გახელილი დარჩა თვალები
მზეო თიბათვის, ყოფნა უმზეო!მზე მიიცვალა ღია თვალებით!ის მიიცვალა რაღაც უმწეოდა საოცარი გარდაცვალებით!მას გახელილი დარჩა თვალები,ოჰ! გახელილი დარჩა თვალები!ის უცხო მხარეს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მას სიკვდილის დროს ეჩვენებოდა
მას სიკვდილის დროს ეჩვენებოდა,რომ სული, ხორცით განშორებული,ცისა ლაჟვარდში დასრიალობდა,სადაც შუქს ჰფენდა ვარსკვლავთ კრებულიდა გადაცურდა უსაზღვრობაშითავისუფალი, ფრთამოელვარე,და დავიწყების წმინდა უფსკრულშიგადადნა ზრუნვა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მას შემდეგ, რაც ზღვა და მიწა ..
მას შემდეგ, რაც ზღვა და მიწამოსწყდნენ სამშვიდობო კერას,ერთი წუთი და წამიცასაუკუნეთ უდრის ჟღერას. სადიდხანოდ სარაინდოსდასძახოდეს ცივი ქარი:„ძმამ თვისი ძმა არ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მასთან არიან
საღამოს ნისლი შემხუთველადთბილისს ფარავდა,როცა გაისმა ჰანგი ხმათაგულშემზარავთა. ის ატივტივდა მიწყნარებულჰაერში გაბმით,აყვირდნენ შემდეგ საყვირები,გრძნეული ამბით. კაცი შეჩერდა. მოიხადამწუხარედ ქუდი.ბნელ, უმოძრაო ამოხედვითშეჩერდა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მასთან ბრძოლა
როგორა სწოვს ცოცხალ ბაგესმახრჩობელი იგი ჩრდილი,შეუშფოთდა მოქალაქესსიცხადე და ღამის ძილი.საზიზღარი! მისმა ჩრდილმადღე დაბინდა. მოსჩანს ზანტი,უბოლოო კინო-ფილმა, –მიხაკისფერ დღეთა ლანდი.საწამლავით ხელში…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მატარებელში
მთები აჭრელდა როგორც ჟირაფი,მატარებელი მიჰქრის ბინდებად,ახლა იწყება წიფის გვირაბი,თქვენ ხომ არაფრის შეგეშინდებათ?
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მატარებელში (სიახლეთ ნიაღვარი)
სიახლეთ ნიაღვარირას ნიშნავს ჩვენს მხარეში –გეტყვით თუნდაც ამგვარიუბრალო ანგარიში:მღელვარე წყალვარდნილისლტოლვას სადარებელი,სწორი გზით გავარდნილიმიჰქრის მატარებელი.მიაქვს ქალაქს ხორბლები,სოფლად – ქარხნის გენია,უსწრაფესი ბორბლებიმსოფლიოს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მატარებლიდან
შორით გამოჩნდა ფოსტა,იჭერს წერილებს მაღლითგაჩერებული ხბოსთანბიჭი პატარა ძაღლით. გვიან ყვავილთა რიგითბაღი თანდათან ცხრება,აქეთ – სადგური. იქით –მშვიდ სოფლელების კრება. მოდის…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მაღალ მთაზედა ავაგე სასახლე ახალ-ახალი
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ მაღალ მთაზედა ავაგესასახლე ახალ-ახალი,ლითონზე უფრო მაგარი,პირამიდებზე მაღალი. ხალხისთვის სამარადისოღიაა მისი კარები:მე მის უსაზღვრო სიყვარულსდა ნდობას დავემყარები. მასში…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მაღალ მთიდან ნიავი ჰქრის ..
მაღალ მთიდან ნიავი ჰქრის,გიფრიალებს მხრებზე შალი,შენი ხილვა სინანულს მგვრის:ო, ვერ სწყდება შენს მხრებს თვალი. მთის ნიავი სხივს აქანებს.თითქო ეხლა ყელ-მაღალი,მაღალ…
Read More »
