- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე უცნობი ქუჩის დასასრულთან
უცნობი ქუჩის დასასრულთან მრეკავ სიმებითძლივს ჩურჩულებენ მშვიდი ბაგენი.შემოდგომის დღეს ვუპასუხებ მე გაღიმებით.უნაზეს ბაგეს აქ მივაგენი.ჩემი ოცნება შენ გეკუთვნის. მინდა ნუგეში.გაქრა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე უცხო მხარეში მივსდევ ..
უცხო მხარეში მივსდევ კრეისერსთუ ზულუსებთან მიხდება ომი,თან მიმდევს როგორც ყოველ კეისარსბედისწერათა მწარე ფანტომი. იყო გრიგალი, ძალიან გვიანმაგარი თქეშის იდგა სვეტები,აწ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე უცხოელ პოეტს
ჩვენში: „გაგვიძეღ, ბერო მინდიავ,მუხლი მაიბი მგლისაო“ – მღერდნენ.თქვენში კი – ერთობ სხვა ამინდია,მგოსნებიც თქვენი გადასხვაფერდნენ. რა სასწაულით, რა საწყაულითპოეტი უნდა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე უცხოელი ბავშვი
შორს გაფენილომინდვრების ტილო,და გიგანტუროღრუბლების ჩრდილო! ნისლების მძიმემტევნები მთაზერა სიმდიდრეა,რა სილამაზე. ნარინჯის ვრცელიდა ფართო ხალი,თურინჯი, თუთადა ფორთოხალი. მძივები ნაზი,ცვარი კამაზე…რა სიმდიდრეა!რა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე უცხოელი პოეტი
უმცროსმა ჩემზერამდენიმე წლითცხოვრებას ადრეკვალი უძია.როცა ჰკითხავენ:საით, რომელ გზით?ის ამბობს: სადაცრევოლუცია! გულით ამტანიმრავალთა ბედის,იგი ერთგულიპოეტთა რაზმითსამოქალაქოგრიგალში შედისჯერარსმენილიენტუზიაზმით. როგორ უყვართ ის!ის ჩვენთან…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე უხილავი
(აივაზოვსკის სურათის წინ) მზე დასავლით იღველფება, ღამის ბინდი ხლართავს ჩადრებს,ლურჯ ცის ფსკერზე სხივი კვდება, სალამს აძლევს ჩონჩხებს და მკვდრებს,ფიქრში თავი…
Read More » - პოეზია
ვილე ჰიუტონენი – * * არც ადგილი მახსოვს არც საკუთარი თავი
არც ადგილი მახსოვს არც საკუთარი თავიშესაძლოა ეს იყო ნავსადგურის ეკლესია ან რაღაცასატრანსპორტო კანტორა კარჭაპი გადისსასაზღვრო მდინარეზე, მე სიყვარულისთვის ყველაფერიგამომიკლია: გაუია,…
Read More » - პოეზია
ჰიუტონენი ვილე – * * კორტიზონის ნემსი ფილტვებში
კორტიზონის ნემსი ფილტვებში, და ხრინწნარევიხველით მოწყვეტილიშედედებული სისხლი ბალიშზეროგორც ნიშანი სიცოცხლის მინდა ბალტიის ზღვაში ვიბანაო ნერწყვში, რომელსაც ოკეანე სულ უფრო ნთქავს…
Read More » - პოეზია
ჰიუტონენი ვილე – * * შენ ჩემი კიეველი ქალი იყავი
შენ ჩემი კიეველი ქალი იყავი, დაქანებული სამხედრო გემიშავი ზღვის გაშიშვლებულ ზურგზესისხლიანი წყალი, შიგნეული, მოლუსკიან ზღვის ტრიტონი, რომელიც იყურებოდა ჩემს თვალებში,…
Read More » - პოეზია
ჰიუტონენი ვილე – უკანასკნელი სურათი: ეძღვნება XX საუკუნეს
ტრა-ტა-ტა-ტა, უკრავდნენ საყვირები, და მაწანწალა ძაღლებიეხმარებოდნენ მათ თავიანთი ყმუილით ტრა-ტა-ტა-ტა, უკრავდნენ საყვირები, და ადამიანიჭიშკრიდან თავისი ავტომობილისკენ მიაბიჯებდა ეს გადასაღები მოედანია,…
Read More »
