• პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სიონის მტრედო!

    გალაკტიონ ტაბიძე სიონის მტრედო!

    სიონის მტრედო, სამოთხის ვარდო,ტრფობას გიგზავნი – შენსკენ რბის ქარი,მახსოვს, დილით მზე ამოდიოდადა იმ მზეს კი შენ ამოასწარი!გაჰქრა ნაღველი.. დაყუჩდა წყლული,ალერსმა…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სიტყვა არ წამოგცდეს ..

    გალაკტიონ ტაბიძე სიტყვა არ წამოგცდეს ..

    ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ სიტყვა არ წამოგცდეს,რომ შენ დაიღალე,განზე გადექი დატყვია დაიხალე.გული გაიხელე,სისხლით გაიხალე,ოღონდ არ წამოგცდეს,რომ შენ დაიღალე.განა ცოტა იყოჩვენში გატაცება,ქარში…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სიტყვა და ლოცვა

    გალაკტიონ ტაბიძე სიტყვა და ლოცვა

    ბნელი ბინდბუნდით მოცულ მხარიდანქალწულის აჩრდილს გამოვუძახე,მას მშვენიერი შთავბერე სულიდა მშვენიერი მივეცი სახე.მასში ტაძარი ზეშთაგონებისისე შევქმენი, ისე აღვაგე,რომ უკვდავების უსაზღვრო ენითავამეტყველე…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სიტყვა პოეტის

    გალაკტიონ ტაბიძე სიტყვა პოეტის

    მყინვარის თოვლით მოსილ ყინულზეობლობის სიტყვა მგზავრმა დასწერა,შიგ ჩააქსოვა დაგუბებულიკაეშან-ფიქრი და გულის ძგერა.მყინვარის გულზე დაწერილ სიტყვებსმზის ფერადები ამოშლის მალე.ასე წაიშლის ლამაზ…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სიშორით შენით

    გალაკტიონ ტაბიძე სიშორით შენით

    სიშორის შენის სიახლოვე, მარადის მძაფრი,აბრუებს ყნოსვას, ვარდო ტყიურო!მესმის ბილიკთა სიხარულით გადანაზაფრიუვერტიურა.და სიახლოვის სიშორეში, კვლავ უფრო შორიმისვლა ყელამდე, მიწვდომა ყელის…არის ნანატრი…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სიჩუმეა

    გალაკტიონ ტაბიძე სიჩუმეა

    სიჩუმეა…მხოლოდ წყნარად თუ ირხევა დაფნის ტოტი…მხოლოდ ნაძვი თუ ირხევა, თორემ ისე სდუმს წალკოტი…სიჩუმეა,ჩუმად, მშვიდად მირონინებს მთების სიო ფრთების რხევით,და კედრონის…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სიცივეში

    გალაკტიონ ტაბიძე სიცივეში

    მძლავრი და ჩქარი,თოვლიან ველადდაეშვა ქარითოვლთ გასართველად.აკვნესდა ბარი,ატოკდა კარი,ატირდა წყნარინაკადი ველად.

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სიხარული ბრძოლაში

    გალაკტიონ ტაბიძე სიხარული ბრძოლაში

    თვალებს აღარ უქრება ცეცხლიანი ბუგრები,ვიცი, რად მემუქრება, ვიცი, რად ვემუქრები,ციდან იასამნამდე ღამე უცდის ალიონს,ვეუბნები დამნებდეს, დაცხრეს, მოინანიოს.ვკლავდე, სისხლით ვღებავდე –…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სიხარულით გავალ ხალხში

    გალაკტიონ ტაბიძე სიხარულით გავალ ხალხში

    ამოვიდათუ არა მთითდიდებული მნათი,ფანჯარასთანმსწრაფლ მიიჭრამხიარული რატი.და შესძახა:„აწი ვერ მძლევსშენი სუნთქვა ავი,სიზარმაცევ,სიზარმაცევ!დამანებე თავი!დღეს გათენდაოქტომბერისოცდასამი წელი,სიხარულითგავალ ხალხში,როგორც ოქტომბრელი.სიხარულითაივსებაგზა – სიმღერად მრხევი.დედა! მომეცჩემი…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სმენას ტალღების გრგვინვა კვლავ სწყურის

    გალაკტიონ ტაბიძე სმენას ტალღების გრგვინვა კვლავ სწყურის

    სმენას ტალღების გრგვინვა კვლავ სწყურის,მასში მე მესმის ანდამატურისახალგაზრდობის დროს გაგონილი,გადმონაჩქერი გრგვინვა ნადურის. ის იმოსება ახალ ფერებით,უბედობით თუ ბედნიერებით.საცა არ ელი,…

    Read More »
Back to top button