• პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სტრიქონები

    გალაკტიონ ტაბიძე სტრიქონები

    ციკლიდან „ეპოქა“ 1აგერ ვაზები, სიმინდები და ტყე მზიანი,საღამოს ქარი – მოძახილი იყო ახოთა.აჩქარებული, მხიარული, თავაზიანი„უნდა იცოცხლო“ – დედამიწა გაიძახოდა. 2გათენდა…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სტუმრად

    გალაკტიონ ტაბიძე სტუმრად

    რამდენიმე დღე მივდივარ,ქვეშ ბალახი მეგება.ჩემს ძახილზე: მასპინძელო!ქალი გამომეგება.თავსაფარი გაისწორა,სახლში შემიპატიჟა,ჩანს, რომ ძველი მეგობრობასიშორემ ვერ გათიშა. ჩემი ქმარი შინ არ არისშემობრძანდით…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძესულ ადვილია რწმენა

    გალაკტიონ ტაბიძესულ ადვილია რწმენა

    ჰგავს შემოხაზულ ვაზას შებინდებული ჭერი,სად მცენარეებს ხაზავს სწორ ირისების ფერი. სულ ადვილია რწმენა და დაჯერება იმის:არის ვარდების ფენა, ფენა მთვარეულ…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სულ მალე

    გალაკტიონ ტაბიძე სულ მალე

    არის მორგანი, როკაელლერი, არის სტინესი,არის სტერლინგი უმძლავრესი და ურკინესი,გემებს იზიდავს ინდოეთის ავლა-დიდება,ლონდონის ბირჟა, ამერიკა, გაბედითება.როგორ გამძაფრდა ეს ორგია უზარმაზარი,იქ კი,…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სულ რამდენიმე წლის წინ

    გალაკტიონ ტაბიძე სულ რამდენიმე წლის წინ

    სულ რამდენიმე წლის წინყვითელ ფოთლებით თრობა,ხედავს ვარსკვლავთა ციმციმსმოგონებათა გრძნობა.საღამოებრად დილებს,რაღაც საოცრად ითქვა,იწვევს ბავშვების ჩრდილებსდავიწყებული კითხვა.ამასაც ნახავს ფარჩაშეღამებული არის,თუ ერთად ერთი…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სულ ტყეა და ტყე ..

    გალაკტიონ ტაბიძე სულ ტყეა და ტყე ..

    სულ ტყეა და ტყე.. აჰა, ბნელდება,ბუჩქნარი სიოს ხმაზე ღელდება,ფიჭვის და ნაძვის დამტკბობი სუნი,ყვავილებისა სუნს უერთდება,აღარ აყრუებს მუხას ჭრიჭინადა ფუტკრებისაც მიყუჩდა…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სული მწუხარე

    გალაკტიონ ტაბიძე სული მწუხარე

    სული მწუხარე, სული ცოდვით გამოწვეულიედემის კარებს დაღვრემილი მიუახლოვდა,ყოფნის ღელვისგან დავრდომილი, იჭვით სნეული,დღის ელვარებით მარტო ჩრდილად გადაქცეულითვალებით სთხოვდა ბედს ზენაარს, თვალებით…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სული უსახლო

    გალაკტიონ ტაბიძე სული უსახლო

    რომ გაიღიმოს შემოდგომის მზემ,მოასკდეს ნაპირს მძიმე ქაფები,ამნაირ დროში შეჰქმნა გოტიემუკვდავი ლალი და სადაფები. მივჰქრივარ, აქვე, ტფილისის ახლო,მე ვიცი ჩემი მიმღები…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სუროშემოხვეული

    გალაკტიონ ტაბიძე სუროშემოხვეული

    ოპერის ბაღს ერთგვარიაქვს შვენება რჩეული;სდგას მოხუცი მედგარისუროშემოხვეული. მხარე – მისი გულია,მხარე – მისი მგრძნობელი;ირგვლივ ჟრიამულია,გაზაფხულის მხმობელი. ძალა ასეთ გულისაიყო ლექსი…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე სჩანს, ახლოა ქარიშხალი

    გალაკტიონ ტაბიძე სჩანს, ახლოა ქარიშხალი

    ცა ღრუბლებით დაიბურა,მზე მინელდა სხივმიმქრალი,სჩანს, ახლოა აღელვება,სჩანს, ახლოა ქარიშხალი!სიო არ ჰქრის, მაგრამ მაღლააშრიალდა ხის მწვერვალი,სჩანს, ახლოა აღელვება,სჩანს, ახლოა ქარიშხალი!მძლედ დაჰქროლე,…

    Read More »
Back to top button