- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე საღამო
მიდუმებულა გარემო,ზღვა არ ბობოქრობს,ზღვა აღარ დრტვინავს უწინდებურ,ის მხოლოდ ფიქრობს.მას აგონდება წარსული დრო,დრო ძლიერების,როგორ ხვდებოდა ამომავალსდილის მზისა სხივს!ტალღას ტალღაზედ შეარწევდაბობოქრობითადა შესძახებდა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე საღამო (ეხლა ასეთი სიმართლეც)
„ეხლა ასეთი სიმართლეც კი არვის აშინებს“, –მხრების აწევით ამბობს ქალი და მიუთითებსსასაფლაოზე დაფენილი ვარდების წყებას –შავებით მოსილ ქალთა შორის დაცემულ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძესაღამო (მთის)
მთის გაგიჟებულ რუებს,ღვიით, ძენძით და ქვიშით,გრიგალი დააყრუებსმაცხოვრისადმი შიშით.და დედოფალი ალვაელვამ დაღუნა ცივმა.ასე გავიდა გვალვა,ასე მოვიდა წვიმა.ჯვარი, ლომი და კუროფარშავანგების არის.თვალთა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე საღამო (მნათობი)
1მნათობი მთებში გადაიმალა,სხივი კი ისევ ცას აელვარებს…წმინდა ლაჟვარდი მუქმა შესცვალა,აგერ ვარსკვლავიც ანაზებს თვალებს.მშვიდობით მზეო!.. ვეღარ იხილოსმგოსანმა სხივი სიყვარულისა,შენი შვენება რა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე საღამო პარიზში
მოლივლივებს, ითლებასხივტეხილის ფენობა,აქ არ გამოითვლებამათი რაოდენობა. მათი რაოდენობა –ვარსკვლავიც ვერ ედრება,ქუჩაა თუ შენობა,ბნე თუ გადათეთრება. ჰაერით თუ რკინიდანალი ღვივის ფერადიდა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე საღამო სოფლად
გზას ვერ პოულობენ მწკრივი წეროები,გზას ვერ პოულობენ ნელი ნიავები,ოდნავ ირხევიან ისლის ღეროები,მთების შეღამებით მონაიავები. ყელი მელანდება გადასაკონელი…რაღაც მომაგონდა, რაღაც დამავალე.გზებზე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე საღამო შემოდგომისა ..
საღამო შემოდგომისა,ხრიოკებს თავზე რომ ედგა,ხშირი ხმა ისმის თოფისა,ფერდობით ზვავმა მოხეთქა.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე საღამოვ, ვიცი, ბაღში შეხვალ ..
საღამოვ, ვიცი, ბაღში შეხვალ ეკლესიიდანდა გაოცების მწუხარებას მასთან მიიტან. თითქო ბეჭდებზე დაგეყრება ვარდების ცვარიდა სურნელებით აივსება შენი ლოცვანი. და მხოლოდ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე საღამოს მთების ..
საღამოს მთების, დღისით ზღვაურიმოჰქრის ზაფხულის ზეფირი ხშირი –თვლემს მწვანე კონცხი, მახინჯაური,თვლემს ქობულეთი და ციხისძირი. აქ თვითეული მომწვანო კორდისდგას მშვენიერი და…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე საღამოხანად
ციკლიდან „ეპოქა“ საღამოხანადელვარე რამამოეფინებაპროსპექტებს თრთოლა:კინოთეატრი,ბრწყინავს რეკლამადა ასოებიაქლემთა ტოლა.სადაც სინათლისიღვრება ზვავი,დამმონებელი,როგორც ნექტარი,ბავშვის თვალებიდაუნისლავიისე ფეთქს, როგორცეს პროჟექტორი.შიგნით რა მძაფრისიცილი ისმის,რა სურნელებასსცემს უცხოეთი,სადღაც,…
Read More »
