- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე სალამი მაისს
ვით არ ვადიდოქვეყანა ჩემი,დროშით რომ ხვდებადღეს უზენაესს.მოიწევს, როგორცღელვის დროს გემი,მსოფლიოს ხმებით:სალამი მაისს! ცა უსავსესისიალით ბრწყინავს,მაისის ნაზიმოდის სურნელი,რაც ვარდი ყინვასგადაუყინავს –გაზაფხულიამისი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ტალახში
ქალაქებიდან სოფლებისკენ დაიძრა ჩარჩიყალბი ფულებით, დატვირთული როგორც აქლემი,ფულს გაანაღდებს ჭირნახულში, სოფელს აჩეჩებსთვითმპყრობელობის დროინდელი ქაღალდის ქისას.გზებია სოფლის ოღრო-ჩოღრო და დანგრეული,ურმის ბორბლები…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ტალღებთან შებმა
ციკლიდან „ეპოქა“ შენ მიატოვე მონობისაგანგაკვალული გზა და გზა ნაცადი.ახალ ბრძოლებში კი გამარჯვებაშენი ხვედრია, იარე, წადი!ო, არ გატყდება არსად ეგ ნავი,შენ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ტალღები გლეჯენ ერთიმეორეს ..
ტალღები გლეჯენ ერთიმეორეს:რა გრიგალია, რა ხმაურობა…ეხლა უშენოდ, ღელვათა შორისმიდის პოეტის მოგზაურობა. ნუ გებრალები! ამ ქვეყნად არვისსმე არ მოველი მოსვლას უშორესს,როდესაც…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ტბა ალპიურ ზონაზე
მივდიოდი ყვავილების ველითგზაზე, ოსტატ ოქრომჭედლის ხელითბეჭდის თვალში ჩაჭედილო ტბაო,შენს ნაპირად ჰშვენის ბზა და ბაო.სწორი ნაძვი არის ალვის მსგავსიდა ნაძვებს ქვეშ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ტირიფი, დარგული ალფრედ დე მიუსეს სამარესთან
ტირიფი ტირის,მდინარის პირისდა თავის გმირისთავგადასავალს.(აქ მრავლობითიიდგა კოპიტიმარადყოფითიშრიალით სავსე),ფერმკრთალი მუზა,შემკრთალი მუზა,ნამდვილი მუზადე მიუსსესი,ტირის, რომ დღემდემიუსსეს შემდეგ…ოცნებავ, შესდექ!აი, მიზეზი.ტირიფი ტირის.მე ცრემლის ხშირისარა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ტრანსპორტი
მეზღვაურები და ემბლემებიისახებიან ზღვაზე მწვანეზე,უზარმაზარი მიჰყავთ გემებიყველაფრის დამტევ ოკეანეზე.მაგრამ ელვარეს თეთრად თოლიებსფიქრებთან ერთად გააქვთ თარეში.და ანძა ანძას გაიყოლიებსყველაფრის დამტევ სიმღელვარეში.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ტრიოლეტები
მე მომაქვს, მე მომაქვს ყვითელი სანთლები,ყვითელი ვარდების ლივლივი ელვარე,ყვითელი ფოთლების ოცნება მღელვარე,ავანთებ ჩირაღდნებს და ლოცვად დავდგები.ოსანნა, სად არის ყვითელი ვარდები?რად…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ტუია
მწვერვალთან, სადაც ჰყვავის ტუია,დგეხარ – ცისფერი.საღამოვდება და სიყრუეამოპირისპირე. ასე – ტუია და ცა უსივრცოსულს ეხამება –ასე არასდროს არ დაივიწყოეს შეღამება.…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ტუტკუს
(ექსპრომტათ) როცა სიცოცხლის შორ გატაცებას,ვუახლოვდებით, რად გწყდება გული?მუდამ გვახსოვდეს, რომ უკვდავიაჩვენი ერთობა და სიყვარული! მეგობრის გული როდის არ იგრძნობსმეგობრის სულის…
Read More »
