- კინემატოგრაფია
გიორგი გვახარია – ჰიჩკოკის “ჩიტები”
ჰიჩკოკის “ჩიტების” პირველივე ეპიზოდზე მეცინება ხოლმე; თოლია სახეს გაუკაწრავს გალიაში ჩამწყვდეული ჩიტით შეიარაღებულ მელანის და ყველას გვეცინება… 2001 წლის 11…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მაღაროებში
ციკლიდან „ეპოქა“ შევედით ვიწრო გამოქვაბულში,სადაც მზის შუქი ვერ მოატანდამალე მაღალი მემაღაროესანთლის კიაფში გადაილანდა.მომყევით, – გვითხრა, და ჩვენ გავყევით.ლოდები იდგა სულთამხუთავი,აგერ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მაღაროში
დაკარგული პოლიუსიირევა სიბნელეში,როგორც მერყევი ბრბო.შორიდან მოდის დღის სინათლე,როგორც ცივი თვალი.სინესტეშიმოსალოდნელია ბიბლიური წარღვნა.აქ, სადღაც დამალულიაგრძნეული ოქრო.ადამიანები ქედმოხრილნი და ოფლიანნიეძებენ მას.მას,რაზედაც ჩუმათ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მაშ, გაუმარჯოს!
ციკლიდან „ეპოქა“ მაშ, გაუმარჯოს, დღევ დღევანდელო,შენს შეუცდომელ და მტკიცე რწმენას,ჩვენ ხომ ვსცდილობდით ბედნიერებისთავისუფალი შრომით შერჩენას.ჩვენ ხომ გვინდოდა, აქ ნაპერწკალიქურის გულიდან…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მახაჯირი
ჩემმა სამშობლომმშვენიერმა,რაც ნახა ჭირი,რაც მახინჯთაგანგანიცადაჟამთა მოღრუბლვით,რაც ნახა ჭირი,ვიგონებ მასმე, მახაჯირი.მშობლიურ მიწისერთი მუჭათან მიმაქვს უბით. დაგვსაჯა ბედმა,იმ შავბედმა,და გასაჭირიგაჟღინთა ნისლის,ცრემლებისადა სისხლის…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მახსოვს
მახსოვს: ჩემ შემშლელ მწუხარების ჟამსჩემებრ მწუხარეს ვეწვეოდი მთას,და ღამე თავის სილამაზეშიშემომახვევდა მშობლიურ კალთას.სევდიანი და დაფიქრებულიცის უდაბნოში სცურავდა მთვარე,სცურავდა მთვარე და…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მახსოვს ზამთრის შეღამება ..
მახსოვს ზამთრის შეღამებასიჩუმე და ბინდი ჩქარი.ძლივს ანათებს სარკმელს ჭრაქი,სარკმელთან კი სტირის ქარი.ვწევარ ბავში ავადმყოფი,ტანს ნაბადი მხურავს ზედა.და იდუმალ მწუხარებით –სასთუმალთან…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მახსოვს ზაფხული
მახსოვს ზაფხული ტობანიერის,ჩვენი მდინარე და მეფის-ჭალა.დედა სათუთად შლის „ივერიას“,მდინარის ქარი ჰქრის ჩალა-ჩალა. არც ის ზაფხული არსებობს ახლა,არც მეფის-ჭალა, არც ის…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მახსოვს ქარი სძრავდა ..
მახსოვს ქარი სძრავდაჩვენი სახლის ლანდურს,ხმა ხან ჩონგურს ჰგავდა,ხან სევდიან ფანდურს.და სტიროდი, დროო,როგორც ბედისწერა,სახლი უეზოოდა უსიცოცხლო კერა.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მახსოვს, მე გზაჯვარედინზე ..
მახსოვს, მე გზაჯვარედინზე ვიდექ სასოწარკვეთილი,როცა ვნახე შენი ჩრდილი, თანამგრძნობი და კეთილი. მე მას შემდეგ გმირად გავხდი, გადავლახე მთა და ბარი…მთა…
Read More »
