- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მუხა
მუხა პირველი იგრძნობს ალიონსდა პირველ სალამს განთიადისას,ამაყად გასცქერს მთას კავკასიონს,მეფურ დუმილით დაჰყურებს მიწას. მუხა პირველი მეხს ეგებება,შეუშფოთებელ და მძლავრ რტოებით,შეუშფოთებლად…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მუხები
ვაზები გახმა, აღარ მოაქვს ნაყოფი ხეხილს,გადაუვლია აქაც ქარტეხილს.მაგრამ შეხედე: ძველისძველი დგანან მუხები,რაც ბერდებიან, ემატებათ თითქო სიახლე.მომავლისათვის სიახლე აქვთ ხელშეუხები –ახალ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მფრინავი
ისეთმა ქარმა დაჰბერა,ქვეყანას რომ არ სმენია,ისეთ სიმაგრეს მიაწყდა,ზღვიდან ზღვას რომ გასწვდენია.მოჰქრის ისეთი ალალი,ცას რომ არ გაუჩენია.გაწითლდა ცა და ხმელეთი,ცის კიდეს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მღელვარება
გამწარებული ეხეთქება ტალღა ქვა-ლოდებს,ხან გაიბრძოლებს გრგვინვა ჩქარ-ჩქარი. თავგანწირული ოკეანე საზარლად გოდებს,ქუხს, იმუქრება მეხის ხარხარი. მაგრამ ჩემს ხომალდს არ აშინებს ბრძოლათა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მღვრიე ქარი
თოვლის მხარე,ნისლიანი მთა და ბარი.მოვიმხარი მისი გზები, სიცივე და მღვრიე დარი…ზარზე ზარი, სწრაფი, ჩქარი, მღელვარებათჩქეფდა ღვარი,ტრიალებდა, როგორც ფარი,შემოდგომის ჩქარიქარი.მეფის კარი,ნანგრევები,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მყინვარი
ციკლიდან „პაციფიზმი“ ლიტერატურას ბევრი ტურისტიახლავს გვიანი,ზოგი კუბისტი და ფუტურისტი,ზოგიც ჭკვიანი.ზოგი სიზმრებში არის გართულიროგორც ნიბლია,ნატვრაა ზოგის მხოლოდ ქართულისტილის ბიბლია.ზოგს მყინვარზედაც უახლოესიააქვს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მშვენიერებით ვიპოვე, უცხო წალკოტი ..
მშვენიერებით ვიპოვე, უცხო წალკოტი და ბინა…იქ რუსთაველის სიმისთვის მზეს კალთა გადაეფინა.იქ უკანასკნელ შხეფად და ცრემლის ნაკადად დაცლილიველური ჰანგით დაჰქროდა და…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მშვენიერი და ძლიერი ადამიანისათვის!
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ ასეთ ჯანმრთელ ბუნებაშიაჯანმრთელი დარევოლუციონური,ვულკანიურ ორკესტრივითმშფოთარე რიონჰესი.მისი მიზანიაშრომის ყიჟინითმეომარი ადამიანი.მშვენიერი და ძლიერი ადამიანი.თან მიჰყავსრიონჰესს ეპოქაგესებისახალი ნორდებით,თანდათან,თანდათან,თანდათან,ყოველდღესიბნელეს ვშორდებით.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ნავთი, ქვანახშირი, ოქრო, ჰაერი
ჩვენ ჩვენი ქვეყნის მარადისნი არა ვართ მკვიდრნი,მაგრამ მანამდის ხომ ჩვენია და ჩვენნაირი,მაღალი მთების სილამაზე და სიმდიდრენი,იმისი ნავთი, ქვანახშირი, ოქრო, ჰაერი!
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ნავთიანი ადგილის ბურღვა
მიწას რომ ბურღვენ მეტრით სამასითდა ბურღილიდან ამოხეთქს ნავთი,ინდუსრტიალურ იმ სილამაზითლექსით მოვიდა სხვა არგონავთი.სიტყვის ფენასაც სჭირდება ბურღვა,დიდი ტეხნიკა, ტემპები, დაზგა,თავდადებული შრომის…
Read More »
