- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მხოლოდ გული..
მხოლოდ გული, ოჰ, გული!ახსოვს დიდი ხანია,რომ აქ დღეა ორგულიდა იქ ალაზანია.მხოლოდ გრძნობა, ოჰ, გრძნობა.მოგონება შორისა –ოცდაორი აგვისტოცხრაას-ოცდაორისა!
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მხოლოდ მსოფლიო ..
მხოლოდ მსოფლიო, გენიალურ ჰარმონიის აზრსვემსახურებით ჩვენი საქმით, ჩვენი კალმებით,ის ჰარმონია დამკვიდრდება, ის ჰარმონია!აი, პირველი: რითაც, სტალინ, მოგესალმებით! მსახვრალი ხელი რომ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მხოლოდ ნანა
ნანა, მხოლოდ ნანა,ყოველთვის ნანა,რომელიც აყუჩებსაუტანელ ტკივილებს,იფარავს სასიცოცხლოძალას.ასეთი სიმღერებიუნდა გავუგზავნომე მას.ნანა, მხოლოდ ნანა,ყოველთვის ნანა.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მხურვალე სალამი პროლეტარულ მწერლებს!
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ დახე, რანაირია დედამიწის ტრიალი,წინად როგორ ბნელოდა, მერე როგორ იალა,როცა ცხრაას ჩვიდმეტის ცეცხლოვანი ბზრიალა,დატრიალდა და ქვეყნის თავზე გადიგრიალა.ახალგაზრდა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მოდის ჭალების სული მცურავი
შენ არ იგონებ ეზოებს, ფაცხებს,არ გახსენდება დიდი შარაგზა.შენ არ დაუწყებ საუბარს ცაცხვებს,აღარ გაუბამ მთებს ლაპარაკსა. არ გაგონდება ჩვენი თუთები,არ გაგონდება…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მოედანზე
მასხარა ეხლა აღარა ჰგავს იმ მშვიდ მასხარას:იმისი სახე არის ოხვრა და ტრაგედია,მაგრამ ის ეხლაც არ ეშვება ცარიელ სიტყვებს,მას კიდევ ხელში…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მოელვარე გზით
ციკლიდან „ეპოქა“ ჩვენ არ გვაკრთობდა შური და მტრობა,წყურვილთა შვება არ გვიცხრებოდა,ყველა წაშალა ბრძოლის სურვილმადა სიხარული მხოლოდ რჩებოდა.არ გვაშინებდა წვიმა და…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მოვა… მაგრამ როდის?
შორეული ქალის ეშხიმოვა… მაგრამ როდის?სიყვარული სასახლეშიმხოლოდ ერთხელ მოდის! ასეთია ნაზი ბედი,ბედი რჩეულ ფერის;სიცოცხლეში თეთრი გედიმხოლოდ ერთხელ მღერის! ყვავილები უხვად არისდენდის……
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მომავალს რომ ეფერება
მომავალს რომ ეფერებაშრომის გუგუნი ზვიადი,ეს არის ბედნიერებაგანუსაზღვრელი, დიადი. თუ როგორც გრგვინვა ქარისა,წინ მიდის ჩვენი დროება,ამისი შესადარისიჯილდო არ მოიპოვება.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მომაკვდავი
მზე დასავლეთით გადაიხარა,პირდაპირ სტყორცნა სხივი მთისკენა,უკანასკნელად ბარს გადმოხედადა დიდებულად გადაესვენა. აგერ დაჰქროლა საღამოს სიომ,ააშრიალა ფოთოლი ტყისა,ფრინველთ ჭიკჭიკში, სევდის მომგვრელად,გამოისმოდა ხმა…
Read More »
