- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მისი პათოსი
მისი პათოსი მეტად დიდიაშემოხვეული ცეცხლის ჩრდილებით,იგი მოხუცი ერუდიტიასავსე მრავალი გამოცდილებით. მოსამართლეა მისი თვალები,სასჯელად არ ჰქმნის ახალ კანონებს,შეუბრალებლად ანაძალებიანგრევს ვერსალებს და…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მისტერია წვიმაში
დღეს ნოტრ-დამთან (სნებიანფანტაზიის ნახატი!)კალენკორის ფრთებიანანგელოზებს ნახავდი. ღია ცის ქვეშ მტვერია,კარებს აღებს მისანიდა მიდის მისტერია:„ვნებანი უფლისანი“. სცენა გამოხატავდასამოთხეთა შვენებასდა გარშემო ფანტავდარაღაც…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მთვრალია ყოფნით, მთვრალია ცეცხლით
ვარდების ფენით ტრიალებს ჟინი,მთვრალი ვარ შენით, მთვრალია ლხინი.ოცნებას შვენი, ვით თვალნი შენი,შოპენი, ვერდი და პაგანინი.პოეტის ახლო გედება ალი;იგი, უსახლო, გიცქერის…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მთის მწვერვალებს ..
მთის მწვერვალებს, მთის მწვერვალებსმთის არწივი უგზნებს თვალებს,შესტირის და შევალალებს. მთის მწვერვალებს სხივი ანთებსდა მათ კალთებს, და მათ კალთებსაელვარებს, აქათქათებს… კვნესა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მიდიან, თუმცა ძალუძთ ისევე ..
ციკლიდან „ეპოქა“ მიდიან, თუმცა ძალუძთ ისევეგაგვამხნეონ და აგვიძრან ძალა.მიდიან, რომელთ სული არა აქვთ,ძალი და ღონე გამოეცალა. მოდიან, ვისაც სიცოცხლე გვინდა,აქ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მიდიოდა თეთრის ჯარი
ზღვის ნაპირად გულდამწვარიმიდიოდა თეთრის ჯარი,ცაზე ოქროს სარტყელიადა მინდორზე ოქროს ცვარი.აჰა, ზღვიდან ნაპირებზეამოეშვა ზენა-ქარი,ცხრა ჭადრის შტო დაარხია,ცხრად გაშალა მისი მხარი.ჩრდილი დადგა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მიდიხარ
მიდიხარ, ისე მიგაქვს წვალება,თითქოს ზღვის პირას თივას თიბავდე,ვინა სთქვა შენი გარდაცვალება,არა, უთუოდ დღეს დაიბადე. მიდიხარ, აღარ დაგემდურება,არც მიწიერი არც ზეციერი,ვინა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მოგონება ყრუ შესახვევის
უსაზღვრო ღამე. ღამე და ყინვა.ქუჩაზე მიდის სისხლი ღვარული,ამ სისხლში არის არა დაცინვა,არამედ სითბო და სიყვარული. სიჩუმით, შიშით, ვაგლახით, ყოფნით –ქუჩა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მოგონება ჩვენი ჭალისა
საღამო ხანად ჩალანდრის ცხენიმე მაგონებდა გორებს შორებელს,ფშანში ლანდივით დასცქეროდნენ ხენიბინდის მეგობარს მოუშორებელს. ცამ მოგონება გადუხალისამას, ვისაც სწამდა ღამის ფერები,ეს იყო…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მოგონებათ ცა
მოგონებათ ცა, საღებავიფერად-ფერადიარ დაელევა, ოცნებაო,მხატვარს – ბუნებას!ახლა შენ უსმენ: ედარებაცაიერადისაუკუნეთა ხელოვნებისაგუგუნებას. აღელვებული უზარმაზარსვშლი ფოლიანტებს.არ დაგვიანდეს მათში დროთამრავალი მოდგმა.უამრავ ლანდებს, შემკრთალ…
Read More »
