თუში შალვაის ქალი
ალვანში სანაქებოა
თუში შალვაის ქალია
ქმარი მოუკლეს ქურდებმა,
ძალით გალალეს ცხვარია
ეს რო გაიგო დიაცმა,
შამაიხვია თმანია,
აისხა იარაღები,
წელზე შაიბა ხმალია.
თავზე დაიდგა ჩაჩქანი,
საომრად მიდის ქალია.
შაჰკმაზა თავის ლურჯაი,
ცხენი ჰყავნია ქარია,
ზედ შაჯდა, გამაამალა,
გამაიარა გზანია.
ვირსალაძე / ქართთული ხალხური პოეზია / ტ. III / გვ. 217
