კახა აბაშიძეს
გულში ეული ოქროს დღეა,
როგორც სიმშვიდე ხეში,ცულში.
სიკვდილ-სიცოცხლე იგივეა-
დასაწყისია დასასრულში.
უიმედოა ფოთოლცვენა,
თუ არ მოელი ყვავილობას,
თუკი სიცოცხლემ გაგიხსენა,
აღარ იხსენებ დაღლილობას.
გულმა სინათლე თუ იპოვა,
სიო გადუფრენს ამ მთებს წამსვე,
აქვს გულს ბუმბულზე მცირე წონა
და თვალი ცრემლით არის სავსე.
