კართან მოდგა შემოდგომა, ნაადრევად მოფრენილი,
გაზაფხულის მეგობრები დამეფანტნენ ფოთლებივით,
დამეფანტნენ ფოთლებივით…
ზოგი ომის ქარიშხალში, ზოგიც კიდევ მშვიდობაში,
ზოგი იქით ბავშობაში, ზოგი აქეთ დიდობაში,
ზოგი აქეთ დიდობაში…
ის დღეები მენატრება, გულსავსე და მხიარული,
მომეწყინა ქვეყანაზე უმეგობროდ სიარული,
უმეგობროდ სიარული,
ეს ცხოვრება გაგვივლია, გვიშრომია, გვიომია,
რა ძნელია მოძმის პოვნა, დაკარგვა კი იოლია.
დაკარგვა კი იოლია…
ო რა უცებ გაფანტულა ნაადრევი სიხარული,
ძალზედ ხშირად მახსენდება ის პირველი სიყვარული,
ის პირველი სიყვარული…
რა ყოფილა მოგონება, გული დარდით დამექარგა,
სიყმაწვილის ბილიკებზე ერთი გოგო დამეკარგა,
ერთი გოგო დამეკარგა…
მენატრება მისი ნახვა, მისი გული მხიარული,
მომეწყინა ქვეყანაზე უალერსოდ სიარული,
უალერსოდ სიარული…
ეს ცხოვრება გაგვივლია, გვიშრომია, გვიომია,
რა ძნელია სატრფოს პოვნა, დაკარგვა კი იოლია.
დაკარგვა კი იოლია…
