Crossed – ანუ მსუბუქად რომ ვთქვათ, The Walking Dead-ისა და Texas Chainsaw Massacre-ს ნაზავი
დღესდღეობით ხელოვნების გარკვეულ დარგებში, როგორიცაა ლიტერატურა და კინემატოგრაფია, აშკარად იგრძნობა ზომბი აპოკალიფსის სხვადასხვაგვარად შექმნისა და შესაბამისად იმ პერიოდის მსოფლიოს აღწერის ტენდენცია. წიგნები, გრაფიკული ნოველები და კინოები ამ თემაზე თანამედროვე საზოგადოებაში ისე პოპულარულია, როგორც არასდროს. ავტორები და რეჟისორები ხატავენ ზომბი აპოკალიფსის სხვადასხვა მოდიფიკაციებს, ერთგან ზომბები ზანტი და მოუქნელები არიან, მეორეგან სწრაფი და ძლიერები. იმის გათვალისწინებით, რომ ამ უკანასკნელთან დაპირისპირება გაცილებით რთულია, შესაბამისად ამ ტიპის ზომბი შემოტევები უინტერესოდ არის მიჩნეული საზოგადოების დიდი ნაწილის მიერ, რომლებიც უპირატესობას ანიჭებენ ისეთ არსებებთან ბრძოლას, რომლებზეც ,,ნადირობა“ ადვილია. ამ ტიპის პოსტაპოკალიპტური სამყარო იმდენად მიმზიდველი აღმოჩნდა, რომ ჩემდა გასაკვირად, საზოგადოების ძალიან დიდმა ნაწილმა ოცნებაც კი დაიწყო მსგავსი კატასტროფის რეალურად განხორციელებისთვის. ამ ხალხის აზრით ეს იქნებოდა ,,ძალიან მაგარი ადრენალინი“ და გართობის საშუალება, მაგრამ რეალურად რომ აღმოჩნდენ მსგავსი პრობლემის წინაშე რა ხასიათზე დადგებიან, ეს სხვა თემაა.
კარგით, თავი დავანებოთ ზემოხსენებული ხალხის კრიტიკას და გადავიდეთ ზომბი აპოკალიფსის ერთ-ერთ ვარიანტზე (გრაფიკული ნოველის სახით), რომლის წაკითხვის შემდეგ, დარწმუნებული ვარ, აზრადაც არ გაივლებთ მსგავსი რამის რეალობაში მოხდენას. თქვენ გგონიათ აქ ადამიანები უპირისპირდებიან ისეთი ტიპის ,,დონდლო“ ზომბებს, როგორებსაც ვხვდებით ,,მოსიარულე მკვდრების“ სერიებში? ისეთივე მდორედ მიდის მოვლენები? არა . აქ გაცილებით რთულად არის საქმე, აქ არსებული ზომბები (თუ ასე შეიძლება ვუწოდოთ) გაცილებით ძლიერები, სასტიკები და ამაზრზენები არიან, ვიდრე ,,მოსიარულე მკვდრების“ ზომბუნიები. ამ გრაფიკულ ნოველაში იმხელა სადო-მაზოხიზმია ჩადებული, რომ სერიოზულად იმოქმედებს მკითხველზე და პირადად რეკომენდაციას ვიძლევი, რომ ბავშვები არც კი გაეკარნონ ამ კომიქსს.
მაშ, დავიწყოთ უფრო კონკრეტული აღწერა იქ მიმდინარე პროცესებისა. ამიტომ ჯობია პირველ რიგში ზომბის ,,მონაცემებზე“ ვისაუბროთ, რა ტიპის ვირუსია, როგორ გადაეცემა ადამიანს და როგორ ცვლილებებს იწვევს ორგანიზმში:
ეს ვირუსი გადადის გაცილებით მარტივად, ვიდრე ,,მოსიარულე მკვდრების“ დაავადება. ამ კომიქსში საკმარისია ზომბის სისხლის, ოფლის ან სხვა ნებისმიერი სახის სხეულში არსებული სითხის 1 წვეთი შეგეხოთ, რომ თქვენ უკვე ინფიცირებული ხართ და რამდენიმე წამში იქცევით ფსიქოფატ, სექსუალურად გაუწონასწორებელ და მკვლელ ზომბად.
უპირველესად, სანამ უშუალოდ მოქმედებაზე გადავა ინფიცირებული, მანამდე მის მთელ სახეზე გამოისახება ჯვრის ფორმის სისხლის სხვირინგი, რომლის დანახვაც ცალკე საშინელებაა.
სვირინგი სახეზე
რა ხდება ამის შემდეგ? ამის შემდეგ ინფიცირებული ადამიანი თუ დაინახავს ვინმე არაინფიცირებულს, მაშინვე მისკენ გარბის, ამყარებს სექსუალურ კავშირს (განურჩევლად სქესისა) და ამ ყველაფრის შემდეგ მსხვერპლს ნელ-ნელა კლავს.
რაც შეეხება ფიზიკურ და გონებრივ მონაცემებს, ,,ქროსდის“ ზომბი ვერ გრძნობს ტკივილს, შეუძლია გაცილებით დიდი ხანი მკაცრ კლიმატში გაძლება, ვიდრე ჩვეულებრივ ადამიანს. არის სწრაფად მოძრავი (თუ ძალიან დიდი მასის არ არის), შეუძლია საუბარი (მიუხედავად იმისა, რომ მის ლექსიკონში მხოლოდ ამორალური სიტყვებია), პრიმიტიული აზროვნება, თუმცა შედარებით რთული გეგმის დასახვა, მაგალითად ორგანიზებულად შეტევა, არ შეუძლიათ. აქვთ გარკვეული იერარქია, ყველაზე ძლიერი ზომბი მართავს სხვა ზომბებს. არიან ძალიან აგრესიულები სხვა ზომბების მიმართაც. სრულიად უმიზეზოდ შეუძლიათ ერთმანეთს თავი მოაგლიჯონ, სხეულის ნაწილები მოკვეთონ და დაასახიჩრონ.
ზომბების ერთ-ერთი ლიდერი
რაც შეეხება სიუჟეტის განვითარებას, მიუხედავად იმისა, რომ ეს კომიქსი მოიცავს 100-ზე მეტ ნომერს, ერთი ძირითადი ამბავი არ არის მოთხრობილი. სხვადასხვა ავტორები პატარ-პატარა ამბებს მოგვითხრობენ ზემოთ ნახსენებ ზომბი აპოკალიფსის პირობებში. რა თქმა უნდა, თითოეულ ამბავში მოთხრობილია ადამიანთა გარკვეული ჯგუფის გადარჩენის წადილი.
გოგონა ცდილობს მოიგერიოს ზომბთა შემოტევა
ინტერნეტ-მეკობრეებს შეუძლიათ ზემოხსენებული “სიამოვნება” მითითებულ მისამართებზე დაიკმაყოფილონ:
ჯობს პირველი ბმულით დაიწყოთ, მიუხედავად იმისა, რომ პირადად ჩემი აზრით, მეორე ნომერი ბევრად საინტერესოა.
ავტორი: გიორგი წერეთელი
