ოთხი დრო
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ოთხი დრო
დროო, როგორ თრთისშენი წამწამი,კაცი თავს გადგასმუდამ სამ-სამი,არა ერთფერი. შენ აგაყვავაპირველმა სამმა,შენ გაზაფხულისგფარავდა გამმადა ყვავილთ მტვერი. შემდეგ მოვიდამეორე სამი,ზაფხულის ბაღადაქცია წამიგაზაფხულისა.…
Read More »