ნუგზარ შატაიძე
- მოთხრობა
ნუგზარ შატაიძე – შეშა
ორმოცდათხუთმეტისა თუ ორმოცდათექვსმეტი წლის მაისში, მამაჩემს სამსახურში კვარტალური პრემია მისცეს. კარგად დამახსომდა ის კამათი, რომელიც მაშინ ჩვენს სახლში გაიმართა: დედაჩემმა…
Read More » - მოთხრობა
ნუგზარ შატაიძე – პურის მოთხრობა
კიდობანი ბავშვობაში, კარს რომ გავიჯახუნებდით და უფროსებზე გამწყრალები შინიდან წავიდოდით, დედა მოგვაძახებდა ხოლმე – სად მიდიხართ, თქვე სულელებო, აქ მოგიყვანთ…
Read More » - მოთხრობა
ნუგზარ შატაიძე – გიორგობისთვე
– რა ქენი, შვილო? – ჰკითხა მარნიდან აივანზე ამოსულ შვილს ქეთომ და საქსოვი გვერდზე გადადო.– მოვრჩი, რა უნდა მექნა.– გასინჯე,…
Read More » - მოთხრობა
ნუგზარ შატაიძე – წერილი ძმას
ძმაო სერგო! მე კარგად ვარ. ამჟამად ვიმყოფები ფშავში და ამ წერილსაც მაღაროსკარიდან გწერ. ეს არის პატარა, საცოდავი სოფელი თავისი უბადრუკი…
Read More » - მოთხრობა
ნუგზარ შატაიძე – ვენახის ანგელოზები
ახალშეწამლული, ჯერ ისევ სველი ვაზი მზეზე სხივის. ძირს დაშვებულ, სისველისაგან დამძიმებულ ფოთოლს შაბიამნის წვეთები სცვივადა ფხვიერ მიწაში იჟონება. სიჩუმეს მხოლოდ…
Read More » - მოთხრობა
ნუგზარ შატაიძე – 9 მარტი
ნავთის სუნით აქოთებულ ცივ ოთახში დედა ბიჭს აბანავებს ბიჭი არც ისეთი პატარაა ეს ამბავი დღესაც ორმოცდასამი წლის შემდეგაც არ ახსოვდეს…
Read More » - მოთხრობა
ნუგზარ შატაიძე – გიო
განა ქალაქში კი არ არი წესივრობა, ქალო! აგე, ენაცვალოს ბებო ჩემს გიოსა – ჭკვიანი, ჭკვიანი, რო მეტი არ იქნება! ნეტა…
Read More »
