მიწა!

გალაკტიონ ტაბიძე შეხედეთ, მიწა!

გემის ბაქანზევიდექ მარტო.მინასებრ მწვანე –ყინულთ კედლებიაწვებოდნენგემს მაღალ მხრებით;შეუბრალებელდა ურყეველბარიერებითგადაიკეტამომავალისგზა მოტორტმანე. იდგნენ ყინულისსასახლეთამუნჯნი გროვანი,ყინულის მთებიდა კოშკებიმაღალ თაღებით,რაც იყო თვალითსანახავი,ხელშესახები,ისახებოდავით ქალაქიყინულოვანი. მკრთალ-მოზურმუხტე,სავსე…

Read More »