ჯაბა გორგილაძე
- პოეზია
ჯაბა გორგილაძე – ნაპირი
ნენეი თვალებამღვრეულიგულანთებული თესბით ხელში,ბაბუი ჯამი ეზოს, ულვაშაწეული,წარსული ჩამადნა ყელში. მთვარე ანათებდა, ხატავდასამას წელს სამასი ფუნჯით,წარსული აწმყოს არ ჰგავდა,ნატაძრალზე ზარი მუნჯი.…
Read More » - პოეზია
ჯაბა გორგილაძე – ნენე ზღაპარს მიკითხავდა
ნენე ზღაპარს მიკითხავდა, ბაბუ თუთუნს ახვევდა,ფეჩი ძირას ფისო იწვა, კუდს კნავილით არხევდა…გარეთ ქარი ფიფქის ფრქვევით მთებს თეთრ კაბას აცმევდა,დათვი ალბათ…
Read More » - პოეზია
ჯაბა გორგილაძე – ნენი
ნენი, გურჯისტანის მიწა ედემია,მაშ, ჭო, ყველამ თურქეთიდან წევდეთ ბათუმ,რაფერ ბუზებივით თვალწინ ირევიან,ჰაიდე, ჩვენ ღელი-პირას, ჩემო ხანუმ!იგზე აცხან აჭარული კიჟინია,სამას-სამას სისხლიანი…
Read More » - პოეზია
ჯაბა გორგილაძე – დიდიხანია ლექსები მტკივა
დიდიხანია ლექსები მტკივა,სკდება და ხეთქავს სიტყვის ძარღვები,ალბათ არ არის ისეთი მტკიცე-რომ წაიკითხავ ცრემლად იღვრები. გარდაიცვალა ჩემი ლექსები,ვხვდები დაკარგა სიცოცხლის “ნიშა”მე,…
Read More » - პოეზია
ჯაბა გორგილაძე – პოეტი
პოეტი, მუზა, რითმები… ნათქვამი, ნასამართალი, გულია ამის უფროსი, მთქმელი და სიტყვა მართალი. თვით კრიტიკოსი რაინდი, ნუთუ ყოველგან მართალი, ლექსის სათქმელი…
Read More » - პოეზია
ჯაბა გორგილაძე – რა ლამაზია ჩემი სოფელი
რა ლამაზია ჩემი სოფელი, სადაც ბუნება დავიმეგობრე… მე სურნელებას შენგან მოველი, შენი ალერსი დავაგემოვნე. ეს ყვავილები შენთვის ხარობენ, ისმის მდინარის…
Read More » - პოეზია
ჯაბა გორგილაძე – სამასი წელი
გრიგალი დაატყდა, აჩრდილმა მოსრა,გაანადგურა, დახოცა, მოსპო,სატანის კლანჭმა ხელით აიპყრო,ლამაზ აჭარას ვით სეტყვა, მოსცხო.სამასწლიანი გრიგალის კვალი,გაუხელელი ანგელოზის თვალი,გადაგდებული შვილის აკვანი,მივიწყებული ქართველთ…
Read More » - პოეზია
ჯაბა გორგილაძე – საქართველოს
თუ არ გრძნობ გულით სამშობლოს,თუ ღმერთი არ გყავს ცოცხალი,თუ არ შეიცან მშობელი,არ დაგმე მტერი მცოცავი, რად გინდა მაშინ სუნთქავდე?!ფიცავ, ქვეყანას,…
Read More » - პოეზია
ჯაბა გორგილაძე – ტკივილი
შორით მოჩანს ნისლი მთებში, სიყვარულის სამყარო,ამ ბუნების სიდიადე ისევ ჩემ გულს ვახარო… არც მტკენია ისე, როგორც სიხარული მეწვია,ქართველი ვარ, საქართველოს…
Read More » - პოეზია
ჯაბა გორგილაძე – უკვდავი აჭარა
დილის ალერსი დაეტყო მინდორს, ნამი ფიქრებით ატკბობდა მდელოს, მზის სხივი ლოთი ყვავილის ღეროს ცხელი კლანჭებით უღებდა ბოლოს. ზაფხულის სიცხე, აგვისტოს…
Read More »
