იმამ შამილი

  • მოთხრობა

    გრიგოლ რობაქიძე – იმამ შამილი

    მზე ეშვება ნელინელ: თითქო დიდი თვალი, მწიფე შვინდის ფერი, მეწამულ-დამუქული,მინელებული. ყუდრო არუში გაისმის მხოლოდ ფრუტუნი ცხენთა. ბედაურები,უნაგირმოუხსნელნი, მწვანე ზავთიან მოლზე…

    Read More »
Back to top button