დიდი ხანია
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – დიდი ხანია
მე კვლავ ვნახულობ შენს სამარეს განმარტოებულს.სასაფლაოზე მზე ანათებს… ყვავილნი თრთიან…აქ ვერვინ მამჩნევს სიკვდილამდე ობოლს, მოწყენილს.აქ საბრძოლველად მეგობრებიც არ მეძახიან. მინდა…
Read More »
მე კვლავ ვნახულობ შენს სამარეს განმარტოებულს.სასაფლაოზე მზე ანათებს… ყვავილნი თრთიან…აქ ვერვინ მამჩნევს სიკვდილამდე ობოლს, მოწყენილს.აქ საბრძოლველად მეგობრებიც არ მეძახიან. მინდა…
Read More »