დამწველი თავის სიმშვენიერით
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – დამწველი თავის სიმშვენიერით
დამწველი თავის სიმშვენიერით,დამშვენებული უხვი განგებით –ფეხთან პერანგი იწვა ცბიერი,როგორც ელვარე ფარშავანგები. შიშველი, წმინდა, როგორც ნაკადი!დიდხანს საჭირო არ იყო ხვეწნა,უცხო სახეზე…
Read More »