ლიტერატურა
-
გალაკტიონ ტაბიძე – ერთი გავარდნილი კაცი
აშრიალდა ნეშო ტყეში,წამოვიდა ციდან თქეში,ო, ასეთი სიხარულიარ მიგრძვნია მე ჩემს დღეში. გადმოვარდნილ წვიმის სვეტებსმზე ღრუბლიდან შუქს უმეტებს,აელვარდა ცისარტყელა,სჩანს რომ ბედი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ერთმა წუთმა
გზაჯვარედინზე შავი დემონიწინ გადამიდგა მე ქალის სახით…„ოჰ, მებრალები – მან მითხრა – რადგანგზას ვერ გააპობ ვაი-ვაგლახით! ბედნიერება არ არის ქვეყნადისეთი,…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ერთს უბეში შენი წიგნი უბის ..
ერთს უბეში შენი წიგნი უბის,ხელნაწერი – მე ვიცანი – ვაჟა,ანაჟღერმა ლაჟვარდოვან გუბისგაიღვიძა, შეკრთა, ირაჟრაჟა. ოცნებაო მიმკრთალებულ მელნის,შენ გვიჩვენე მოქანება მერნის…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ერთხელ დილით
ბრწყინავს დილა,როგორც სარკე,ცა გაშლილა,როგორც თარგი.დილაც კარგი,ზეცაც კარგი,აქაც კარგილუნა-პარკი. ისიც კარგი,რომ ამ დილითლამარტინითდა დელილითუბრუნდებიგადასულ წლებს,ხან ცრემლებით,ხან ღიმილით!
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ერთხელ საღამოთი
ბათუმის მზე ჩასავალად ენთო,მშვიდი ქარი ხმაურობდა ზღვაზე.ცხოვრებისგან დაღალული „დენდი”გემს უცდიდა და მიამბო ასე:მახსოვს ქალი, ვერონიკა, ლაღი,ორკესტრით და ხალხით ფეთქდა ბაღი,ვერონიკას…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ერთხელ შენ დაჰხვენ ..
ერთხელ შენ დაჰხვენჩემგან კარებიზღვის შორ სივრცისკენ…რა აჩქარებითშენ მე დამტოვედა დამიტოვემრავალი დარდიდა იარები.მე ვთქვი: სადააგზები სავალი,რაც ახალგაზრდასჰქონდა მრავალი,გადაიკეტამართლა კარები,თუ არსად არისგამოსავალი?მაშინ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ვეფხვი კასპიის პირად ..
ვეფხვი კასპიის პირად,ჟანგი წითელი ფერის.ელანდებოდა ხშირადსოფელს სიმკაცრე მტერის. აჰყვა მდინარეს მაღლა,სად შამბია და შქერი,ვეფხვმა არ იცის დაღლა,განვლო ღელე და ჩქერი.…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ვის არ ახსოვს პატარა ..
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ ვის არ ახსოვს პატარა,გაყინული უუძველესი სტამბები.მათ თვითმკვლელობით გაათავესთავიანთი სიცოცხლე.რადგან მათ ძარღვებში ფეთქდა წმინდაკონსერვატიული სისხლი, დაუმსახურებლად ამაყი.იგი, მართალია,…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ვისთვის უნდა იხედებოდეს ვინმე ..
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ ვისთვის უნდა იხედებოდეს ვინმედაუკმაყოფილებელი,მაგრამ დამორჩილებულითვალებით?რად უნდა გაიძახოდენ,რომ პოეტისთვისსაბრალო პოეტისათვისდღეს საქართველოშიადგილი არ არის?რად უნდა ოცნებობდენდაკარგული მიზნებითდაერთიმეორის მოწინააღმდეგეაზრებით?თქვენ გაიარეთქარიშხლიანი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ვისმენ დანატრულ ხმას
ალვა მწვერვალსა ხრისნაზი ტანივით სწორს,მთიდან ნიავი ჰქრისშორს, უბოლოოდ შორს. შევხვდით ისევე ჩვენ,გზით მიმავალი გზად,კვლავ მოგონებებს მფენ,მაგრამ არ ვიცი: რად? მზე…
Read More »
