ლიტერატურა
-
გალაკტიონ ტაბიძე – იქ პოეზიის ფრიალებს დროშა
ზღვაში გადვისვრი ბედითი ბადეს,რომ ოქროს თევზი მოჰყვეს ცბიერი.მისი დანახვა მრავალჯერ სცადეს,მე კი ნამდვილად ვარ ბედნიერი. ზღვაში ჩავაგდებ საოცარ ანკესს,აჰა, სირენას…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – იქ, კუთხეში კი ..
იქ, კუთხეში კიაგდია ბურთი,უფაფარო დაუკუდო ცხენი. დედას სურს ხელისშეხება ქურდი:ო, ბავშვის შუბლიცხელია, ცხელი! შიმშილიც მწარე,დაღლილი კუნთიდა მწუხარებაგანუსაზღვრელი.
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – იქ, სადაც სინათლეა
ფიქრო, გააპე შვაღამის ბინდი, მოსცილდი ჩემს გულს და იქ მიფრინდი,სად სინათლეა მაღლობზე მდგარი, უდარდელი და ბაგემღიმარი.
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – იქაურ გულსაც დახედა დრომა
ციკლიდან „პაციფიზმი“ მიწას გული აქვსმურივით შავი,მაგრამ მუდმივისაწვავით ცხელი,დაატრიალე შავქვაში მკლავი,იმ გულთან უნდა მივიდეს ხელი. აჰ, გული, გული!რონოდებს მიაქვსმატარებელი მიჰქრის,მიჰკივის,კვამლი ეხვევა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – იქით ნუში, აქეთ ნუში
იქით ნუში, აქეთ ნუში,დახეთქილი ბროწეული,ისევ ალუჩების ბუშიდა ატმების ძოწეული. გადაუგდე ნიავს ყელი,სიო მოჰქრის შებინდების.მოისმინე წინანდელიგაჟრჟოლება სიმინდების. შორით ელავს ჩვენი თეთრიკოშკის…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – იღიმებიან სახლები
ვარდებში ქარი ფათურებს,აფეთქებულან ბაღები,დღეს აღარ აუმადურებსგულცივი, წყალწასაღები.იღიმებიან სახლები –გაჰქრა შიმშილი, სიცივე,დამშვიდებული ძაღლებიქუჩებს ერთგულად იცავენ.ყველამ იპოვა საფარი –ვინც ეხლა უმეზობლოა,გაჰქრა წარსული…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – იყავი ჩემთვის, იყავი ჩემთან! ..
იყავი ჩემთვის, იყავი ჩემთან!იყავი ჩემში მარად და მარად.ჩემი სიზმრების რჩეულ მეგობრად.ჩემი ფიქრების ნაზ ნიავქარად. განმინათე დღე, მითიე ღამე,საგანთიადო მიმღერე ხმები,როცა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – იყო
იყო ბურუსი გაურღვეველიდა კაკანებდა ტყვიისმფრქვეველი. დღემ მოღუშულმა წარბი შეხარა,დაცლილ ქუჩებზე მკვდრები ეყარა. უცებ მაღალი ცეცხლი ავარდადა ბნელი ცისკენ გაინავარდა. ცეცხლი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – იყო დრო ..
იყო დრო, როცა მე ცხოვრებას ზღვას ვადარებდი,სადაც გრიგალი იყო მეფე ყოვლის მპყრობელი.ერთადერთ სიბრძნედ მე მიმაჩნდა, რომ ამ გრიგალთანისე მომეწყო იალქანი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – იყო ვექილი ფრიად მართალი ..
იყო ვექილი ფრიად მართალი,ისეთი, ქვეყნად რომ არ ფასდება.უყვარდა სიტყვის სალტო-მარტალიდა სიტყვიერად გაფანტასტება. ეცვა ბრჭყვიალა ფარჩა-ფართალი,თუ „საქმეს“ ხედავს, ერთი ასდება,თუ ფული…
Read More »
