ლიტერატურა
-
გალაკტიონ ტაბიძე – ლურჯი ხომალდი
ხომალდი ლურჯი, დაღლილი სახითმოსული გუშინ, ისვენებს გვიან,ადევნებული მთვარის მაზარითანძების ტყეში ლანდები ჰქრიან.ხომალდი მიდის – როგორც ტაძარი,მაგრამ არ მიდის, ლანდნი მიდიან.დამშვიდდი,…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ითვლის თვითეულ მისხლით
მაგრამ, ის ითვლის თვითეულ მისხლით,ამაყი იმით,რომ არა პირველს გაუშრო სისხლიბოროტი ღიმით. ის მიდის, თითქოს სიცივეს ვარცხნისდა ქარში ელავს,სილები მარჯვნივ, სილები…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე -ილია
დგება ოთხი ნაწილითჩემი დიდი სახელი.ყვარელიდან გახლავართ,ვარ ნამდვილი კახელი.პირველ ანბანს მომაცლით?ვარ პატარა გოგონა,რომელმაც ეს ესაა,ყვავილი რომ მოჰკონა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ილია მღერის ..
ციკლიდან „პაციფიზმი“ ილია მღერის – ვაჰმე!ანდა რას ნიშნავს ნეტა:ისე არ გავა ღამე –არ დამენახვოს დედა. შუბლზე მეხება ხელითდა ვგრძნობ, ცივია…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ილიას მოტივი
ზღვაზე მწუხრის ჩრდილია,რომ მღერის: გამაისდი!მაგრამ სევდა ლოდივითმაინც მთებს გასცქეროდა.„უყვარდაო ილიას, –ამბობს არტურ ლაისტი, –ერთადერთი მოტივიდა მუდამ მას მღეროდა:რომ სული სტირს…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – იმ ატმებს გაუმარჯოს, იმ ატმის ყვავილებს
ვარსკვლავების თოვლი ცას შელეკია.მესმის რულში,როგორც ყრუ ელეგია,მატარებლის დამღალველი ხმაური,რაღაც მღვრიე, რაღაც არ-აქაური. მე ვიგონებ ატმებზე მთვარის ჩრდილებს,იმ ატმებს გაუმარჯოს, იმ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – იმ ერთა ლიგას ..
ციკლიდან „პაციფიზმი“ იმ ერთა ლიგას მოხსნეს კარები,გადახურული რკინის ყავრებით,გიორგობისთვის წვიმებით სველისადღაც მიაგდეს კარები ძველიგაბრაზებითა და გაჯავრებით.აბა, ახალი! მაგრამ ახალისდაკიდებისთვის კამათი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – იმ ვარდისფერ ატმებს მოვიგონებ კვლავ ..
იმ ვარდისფერ ატმებს მოვიგონებ კვლავ…იმგვარადვე მდევ… იმგვარადვე მკლავ. ო, როგორ მომწყურდი! მწუხარეა დღე.იმგვარივე ცა. იმგვარივე ხე… იგივ ქარი დაჰქრის. იღუნება…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – იმ ვენეციურ ხიდეზე
იმ ვენეციურ ხიდეზეშველი შევნიშნე მზიანი,ისეთი ლამაზი იყო,ისეთი ალერსიანი. იმ ვენეციურ ხიდეზექარი მოვარდა ხმიანი,ისე ბოროტად აჰქუხდამკაცრი და განგებიანი. ვენეციური ხიდიდანქარის სად…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – იმ ნეტარ ღამეს, მშვიდს ..
იმ ნეტარ ღამეს, მშვიდს, იდუმალს, გამოუცნობელს,ოდეს ცა მიწას მოუთხრობდა განვლილ სიამეს,რა ნეტარებით გავცქეროდი მძინარე სოფელს,რა ნეტარებით კვლავ ვიგონებ იმ ნეტარ…
Read More »
