ლიტერატურა
-
გალაკტიონ ტაბიძე ფიქრები სამშობლოზე
ნავთსადგური დიდი, ვრცელი,ტვირთებს ზიდავს კაცი-მონა.შორს გაჰყურებს ზღვას მარსელიდა ისტუმრებს გემებს რონა. გამახსენდა! დაბადება –განთიადით შუქს აპკურებს,სხვა ახალი ემატებაჩვენი ქვეყნის ნავთსადგურებს.…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე ფიქრი
როგორც აჩრდილიჩადრგადახდილი,ისე ანათებს ცის სივრცეს მთვარე;ვარსკვლავთა კრებათანდათან ქრება,განთიადს ელის ცა მგლოვიარე. არემარე თვლემს…ტკბილ ნანას უმღერსბარს, მიძინებულს, მთის ნაკადული.მეც გული მიძგერს,ვუცქერ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე ფიქრი თვალს აწევს..
ციკლიდან „ეპოქა“ გაბრწყინებული სიმშვენიერით,მახვილით ხელში, დღის განათებააღმოსავლეთით სდგას ანთებული,ხალხის ნუგეში და მოსვენება.აღმოსავლეთით, აღმოსავლეთით!თავისუფლებას ეძახის ქნარი,ფიქრი თვალს აწევს ზრუნვით აღვსილი,იზრდება რისხვა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე ფიჭვი ბიჭვინთის
მწერვალზე მიდისღრუბელი შვინდის,დაეჭვებულაფიჭვი ბიჭვინთის. იმ მწერვალისკენმივყევარ ბინდისმხოლოდ და მხოლოდგულსა და სინდისს. მწერვალზედა შლისცა ნისლის ფანტელს,მივყევარ მხოლოდსიმართლის კანდელს. დეე, მოვარდესთუნდაც გრიგალი,აქ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე ფოთლები
ჭკნება, ყვითლდება საბრალო ბაღი,ქარი უბერავს, ფოთლები ცვივა,გამოურკვეველ მწუხარებაშიმზეს სული უწუხს და გული სტკივა.ნოემბრის ქარმა ყვითელ ფოთლებითკვალ-ბილიკები გადაიარა,ფოთლები სწყდება იმ გატაცებასდა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე ფოთლების ლანდი
დღეს გაასვენეს შემოდგომით გაწვალებულირეგიის ღერი,მე მივყვებოდი მწუხარებას შეყვარებულიდა ქარვისფერი.ო, ენკენისთვე ეპარება დარდივით მდელოს,მზე სად არ არი?მაინც, ძვირფასო, ჩემს სამშობლოს და…
Read More » -
“მე წითელი მქვია”-ფამუქის ქალაქი სტამბოლი
სტამბოლში არასოდეს ვყოფილვარ. როგორ შეიძლება იგრძნო ქალაქი, რომელშიც არასოდეს ყოფილხარ? ფამუქზე ათასი აზრი არსებობს, მაგრამ ის რომ მან ზუსტად იცის,…
Read More » -
ზაზა ფირალიშვილი – “ილია: ისტორიული კონტექსტი და პიროვნება”
მცირე ერებმა საკუთარი გამოცდილებით იციან, თუ რას ნიშნავს ისტორიის დასასრული _ იციან, როგორც მუდმივი საფრთხე და მუდმივი მოლოდინის საგანი, როგორც…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე ფოთლების შრიალი
ნელ შრიალით შლის ნიავი ჩაშავებულ შქერებს,აშრიალებს ალვის წვერებს შიშით შენაჩერებს:შორი შუქი შორ ჩასვლაში უცდის ალთა ფერებს,მშვენიერი ჰორიზონტი ტალღებს აჩანჩქერებს.ნელ შრიალით…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე ფრაგმენტი
ციკლიდან „ეპოქა“ გაწოლილა მხარე ლეკისდა შრიალი ისმის ყანის,აქეთ შუბლი ყაზიბეგის,იქით მთები დაღესტანის.მიყვარს, როცა ხმას იძლევამოგრიალე ხევის წყალი,გველივით რომ შეუჭრიამოღუშული დარიალი.
Read More »
