ლიტერატურა
-
გალაკტიონ ტაბიძე – დაფიქრდი, როგორ შრომობენ სხვები!
როცა ღვინოში მწუხარებას ჰკლავ, ცხოვრება გაწვდის სავსე ფიალას,როს უიმედო ფიქრებით ავსებ თავის სიცოცხლის უკეთეს ძალას,დაფიქრდი, როგორ შრომობენ სხვანი, მრავალ შემხუთველ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – დაფნა
სურნელება ძველისძველიექსოვება ნიავებს,პოეზიის ლაჟვარდ ცრემლითსველი დაფნის ფოთოლი. და ოცნება მოგონებასიით მოაიავებს,როს მეომარს შუბლს უმშვენებსნელი დაფნის ფოთოლი. ნილოსის გველს უარესი,მისი შხამის…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – დაღამდება ტყეში ოდეს..
დაღამდება ტყეში ოდეს,ქარი ფოთლებს აურევს.იმ მდინარის გეშინოდეს,რომელიც არ ხმაურობს. მას ფოთლები აოქროვებს,ვით ყვავილი ნაოშებს,წვეთ-წვეთობით წყალს აგროვებს,ნიაღვრებად გაუშვებს. დაიძვრება გზა ზვირთული,როგორც…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – დაღლილ წამწამთ ქვეშ
დაღლილ წამწამთ ქვეშ გამოხედვას უდაბნოსებურს,რაც დასრიალებს უმიზნობით ხანდახან ქალში,შეუბოჭია მოძრაობა მთელი ქვეყნისა,მთელი ქვეყანა გახვეულა ქალის დალალში. ჩემი ცხოვრება, ვით სხეული…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – დაღუპულთ – გამოუსვლელობისგან
მედგრად მიიკვლევს გზას ავანგარდი,სხვას კი სარდაფში ჩაიყვანს დარდი,გამოუსვლელი დარდი დამხობის. არ დაელევა მას სანდომარი,რომ ცოცხალ-მკვდარის სადღეგრძელო სთქვას,ცოცხლის კი მხოლოდ შესანდობარი!…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – დახუჭული თვალები
ტბა, ლერწამით შემოსილი,გამჭვირვალე, როგორც მინა,თეთრი თოვლით დაიფარა,უნუგეშოდ გაიყინა. ეგ თვალებიც, ჩემო კარგო,წამწამთ გუნდში ჩაიმალა,სამუდამოდ დაიხუჭა,როცა სევდით დაიღალა. გაზაფხული მალე მოვა,აენთება…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – დაჰკა წერაქვი!
ციკლიდან „პაციფიზმი“ დაჰკა წერაქვი, დაჰკა წერაქვი,ჰეი, დაჰკარი!გადმოანგრიე მძიმე ლოდებინიადაგარი.აგურს-აგური, ფიცარს-ფიცარი,მკლავი მაგარი,ვერას დააკლებს ახალ შენობასწვიმა და ქარი.დაჰკა წერაქვი, დაჰკა წერაქვი,ჰეი, დაჰკარი!მოდის…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – დაჰკარ, ორკესტრო!
ციკლიდან „ეპოქა“ დაჰკარ, ორკესტრო! გული გააპე,ნაპერწკლებია დღეს ყველას გულში,ეხლა განათდა მის ჯურღმულებში,იმის მაისში და სიხარულში.თვითეულ შუქში, თვითეულ ქვაში,დაუძლეველი ღაღადებს გრძნობა:ინტერნაციონალთან,…
Read More » -
ალაკტიონ ტაბიძე – დაჰქროლა სიომ ..
Iდაჰქროლა სიომ, დაჰქროლა წყნარად,ააშრიალა დაბლობზე თივა,ტყეში შეიჭრა და უწყინარადფოთოლთა გუნდი აატივტივა,მოწყდა მზის სხივი მთის შეჭრილ კალთას,ვარდზე ცის ნამი ააციმციმა,დაჰქროლა ისევ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – დგება თეთრი დღეები ..
დგება თეთრი დღეები,რიდეების სეზონი;გაჩდნენ ორხიდეებიყოვლად უმიზეზონი. ლაჟვარდების კიდეო,დაბურულო ზმანებით,ლურჯო მონტევიდეო,ვიწრო ხელთათმანებით; სულში ნისლის ტბებიადა ქაოსის მხატვარი,სადაც ვეღარ თბებიანფრთები ნამკათათვარი.
Read More »
