ლიტერატურა

  • გალაკტიონ ტაბიძე – დავასაფლავეთ

    გალაკტიონ ტაბიძე – დავასაფლავეთ

    ნაზი ყვავილი ობოლ საფლავსა,ობლად მიგდებულს, კვლავ ამშვენებდა,გაზაფხულისა ნიავი ნელისურნელსა არეს მიმოაკმევდა.სიჩუმე იყო სასაფლაოზე,ეთერის სული აქა-იქ ჰქროდა,იცრემლებოდა ვარდი მდელოზედა გულ-საკლავად წყარო…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – დაიმახსოვნე დარიგება ჩემი, ოლია ..

    გალაკტიონ ტაბიძე – დაიმახსოვნე დარიგება ჩემი, ოლია ..

    დაიმახსოვნე დარიგება ჩემი, ოლია,არ დაგვიანდე სახლში მოსვლას, როგორც წუხელი,თორემ არ გარგებს ამის შემდეგ ოხვრა-წუხილი,მოსკოვში თურმე მშვენიერი ბავში გყოლია. მოსკოვი, ვენა…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – დაიღუპა ის ხომალდი

    გალაკტიონ ტაბიძე – დაიღუპა ის ხომალდი

    დაიღუპა ის ხომალდი დიდიხანია,ო, რამდენი მწუხარება ამიტანია.იგი აწ ჰქრის ზვირთთა შორის როგორც ჩვენებადა ღელვაში არ აქვს სული და მოსვენება.ხან აქ,…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ვწერ ვინმე მესხი მელექსე

    გალაკტიონ ტაბიძე – ვწერ ვინმე მესხი მელექსე

    ვწერ ვინმე მესხი მელექსე,რაც კი მივლია მე გზებიჯერ ლექსი მწვავდა, მერე მზე,ჯერ მზე და მერე ლექსები. იყოს ნაკვეთი შაირი,როგორც ნასროლი…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ზაზე

    გალაკტიონ ტაბიძე – ზაზე

    კვლავინდებურად ირხეოდენ ალვის ხეები,ცად ატყორცნილი ყინვის მთები ისხდენ მეფურად,კვლავინდებურად ჩურჩულებდენ ხშირი ტყეები,და ნაკადულიც ირწეოდა კვლავინდებურად.მხოლოდ ეს გული, ჩემი გული, ერთ…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ზამთარი ძნელი

    გალაკტიონ ტაბიძე – ზამთარი ძნელი

    ზამთარი ძნელი, ყინვა ფიცხელი.გამწარებული სულის სიცხელე,ამაოდ ყინვის განგულებას გლოვს,გადაუღებლად თოვს.სახლები აივსო თოვლით,ქუჩები აივსო თოვლით,შუშაბანდს ცვივიან კეცები,სიცივისაგან დღე იკეცება.მოკლული ეცემა ფრინველი,მე…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ზამთრის მოტივებიდან

    გალაკტიონ ტაბიძე – ზამთრის მოტივებიდან

    ქვეყნად კვლავ მოდის დაფარულთა ფერთა ხსენება,მტრედისფერ გზებზე უთეთრესი გედით რხეული.იქ, სადაც მეფობს მისი ძილი და განსვენება,სიმაღლეების სიზმრებია ზამბახეული. თოვლზე უთეთრესს,…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ზაჰესთან

    გალაკტიონ ტაბიძე – ზაჰესთან

    წყალი ღრიალებს, არ შორდება ქაფი ბაგეზე,როგორც დაჭრილი და მძვინვარე გრძნობა ღამობის,მე ღამით ვნახე ალმოდებით მჩქეფი ზაჰესი,განათებული როგორც ღამე მარიამობის. ეს…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ზევით ასწიეთ მზე, ზევით!

    გალაკტიონ ტაბიძე – ზევით ასწიეთ მზე, ზევით!

    მზეს შევნატროდით, ვკვნესოდით,ცრემლს ვღვრიდით შუაღამისას.მხიარულება არ ჰქონდადაწყვეტილ სიმებს ჩანგისას.მზეს შევნატროდით, მზე გვსურდა,მზე ცხოველსხივებიანი –თავისუფალი, ძლიერი,ახალი, განგებიანი.მზეს შევნატროდით და ისიცგაბრწყინდა სასაფლაოზე,დისკო…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ზვირთები რბიან

    გალაკტიონ ტაბიძე – ზვირთები რბიან

    ზვირთები რბიან. მკაფიოდ ისმისმათი დუდუნი მშვიდი და წყნარი,ასე ისწრაფვის ჩვენი ცხოვრებისუმჩნევი წამი სხვადასხვაგვარი.ზვირთები სივრცეს უერთდებიან,ზღვის ნაპრალებში გააქვთ თარეში,ასე ინთქმება ჩვენი…

    Read More »
Back to top button