ლიტერატურა
-
არდაშელ თაქთირიძე – ქალიშვილი
ზაზა და მაია კლასელები იყვნენ, თან მეზობლები – ერთ ქუჩაზე ცხოვრობდნენ, ერთმანეთისგან 100 მეტრის დაშორებით. კლასშიც, თითქმის ერთად ისხდნენ: წინა…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – გუგული
– ოთარ, გენაცვალე, ჩემმა ბიჭმა, პაატამ, პოლიტექნიკური დაამთავრა, ამასწინათ რომ შემპირდი, იქნებ შენთან მოაწყოო! – გაახსენა კოლეგამ სიმთვრალეში დანაპირები. რა…
Read More » -
დავით კლდიაშვილი “როსტომ მანველიძე”
მანველიძეები იმერეთის აზნაურთა გვარს ეკუთვნიან; იმ გარემოებით, რომ არც ერთ მანველიძეთაგანს გადათქმული გვარი არ რქმევია, რაც ხშირად იციან იმერეთში მომრავლებულ…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – მწვერვალი
დიდი ხნის წინ, როცა ბრძენი კაცები კასრებში და გამოქვაბულებში ბინადრობდნენ, ერთ სოფელში ცხოვრობდა ღარიბი კაცი. ისეთი ალალი იყო, ჭიანჭველასაც კი,…
Read More » -
ჰენრი დევიდ თოროს ,,უოლდენი, ანუ ტყეში ცხოვრება”
ნაწარმოების წაკითხვისას მკითხველი აღმოაჩენს რაღაც ახალს, რომელსაც აქამდე ყურადღებას არ აქცევდა, რადგან ყოველდღიურ ცხოვრებაში აქტიურად იყო ჩართული და არ აინტერესებდა რა…
Read More » -
ცირა ყურაშვილი – გადია, ვარდები, კრაზანები, ყველი და მსხალი
ეს დაახლოებით ერთი წლის წინ იყო. მაშინ ბიბლიოთეკის იშვიათ გამოცემათა განყოფილებაში ვმუშაობდი. მერე, ზაფხულის პერიოდში ჩემი პოლიტიკური შეხედულებები გამერდინებული არ…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – შვილი მომავლიდან
უსიამოვნო ხმაურმა გააღვიძა. ოთახში ბოლთის ცემას მოჰყვა. ვერ მიმხვდარიყო, ასე რამ ააღელვა, თითქოს, არაფერი იყო უჩვეულო, თუმცა, გული ცუდს უგრძნობდა.–…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – ხმა
ბავშვობიდან ჩამესმოდა მისი ხავერდოვანი, ოდნავ ბოხი, იდუმალების ბურუსით მოცული ხმა. – ის, ხან გმირი აივენჰო იყო, ხან ჯულიეტას სიყვარულით ანთებული…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – საახალწლო
– მე და თოვლის ბაბოს გვეკუთვნის წასვლა, ტო, შენზე უფროსი ვარ, გაიგე ჯიგაროო?! – თქვა თბილისელმა თოვლის პაპამ და თეთრ…
Read More » -
მალხაზ ხარბედია “ოთარ ჭილაძის მოცემული პირობა”
ბოლო დღეებია სულ ამ სიტყვებს ვიმეორებ: “და მაინც შენი ეტლის ვარ მგზავრი და მაინც – შენი გზის ავაზაკი.” არც კი…
Read More »