ლიტერატურა

  • ეკატერინე გაბაშვილი – მაგდანას ლურჯა

    I მაგდანა ჯერ ძლიერ ყმაწვილი დედაკაცი იყო, როდესაც ქმარი მოუკვდა და ოთხი უსუსური ბავშვი ხელზე ულუკმაპუროდ დარჩა. ერთადერთი ძროხა, რომელიც…

    Read More »
  • ეკატერინე გაბაშვილი – როგორ მიეგება სვიმონიკა ახალწელიწადს

    გიორგობის თვე იყო, ერთ სუსხიან დღეს პატარა სვიმონიკა თავისმა ბიძია ივანე-ხაბაზმა ქალაქში შემოიყვანა. სვიმონიკა იქნებოდა ათის ან თერთმეტის წლის, მალხაზი,…

    Read More »
  • ჰომეროსი – ქება მეთხუთმეტე. განდევნა ხომალდებიდან

    გადაირბინეს სანგარი და განვლეს ძელყორე,ბევრიც დაკარგეს განგმირული დანაელთ მიერდა მაშინ შედგნენ თვის ეტლებთან შიშით ფერმკრთალნიდა მთრთოლვარენი. ამ დროს ადგა იდაზე…

    Read More »
  • ჰომეროსი – ქება მეთექვსმეტე. პატროკლეა

    ასე იბრძოდნენ ბაგირმტკიცე ხომალდებისთვის, როცა პატროკლე ლაშქართ მწყემს პელიდს ეწვია. მხურვალე ცრემლი დასდიოდა, როგორც მთის ნაკადს კლდის ნაპრალიდან მოსჩქეფს ხოლმე…

    Read More »
  • ეკატერინე გაბაშვილი – ორ-ენა და ქუჩე

    I ყველაზე გვიან ვარდის-უბანში ნოზაძემ გაათავა კალო. დღეს, შაბათს, უკანასკნელად შეხვეტა ბზე და ამისათვის იმის კალო ისე პრიალებს, როგორც ახლად…

    Read More »
  • ეკატერინე გაბაშვილი – სურათი

    ენკენისთვის დასასრული იყო. ღამის თერთმეტი საათი. ბადრი მთვარე ისე ანათებდა ქვეყანას, თითქო ყველასთვის ცხოვლად უნდა დაენახვებინა, თუ რამდენი საცოდაობა ხდება…

    Read More »
  • ეკატერინე გაბაშვილი – კონა

    – დედა, პური, დედა, პური! მისუსტებულის ხმით შესტიროდა ოთხი შვილი ერთს მაისის მშვენიერს დილას ახალკაცის ცოლს, მართას. – ვაი დედათქვენს,…

    Read More »
  • ჯორჯ ბაირონი – ჰგოდებდეთ

    ჰოი, ჰგოდებდეთ, — ბაბილონისასდაჰქვითინებენ მდინარისპირებს,ვისი ტაძრებიც გაუდაბურდა,ვისი სამშობლოც აწ — სიზმარია,შეგინებული და დამსხვრეულიიუდეველთა ქნარი იტირეთ,სადაც უფალი მათი მკვიდრობდა,უღმერთოები ბინად არიან!სად…

    Read More »
  • ივან ბუნინი – მედდა

    სმოლენსკის გზა. გრძელი დერეფანი და გამოღებული განყოფილებები პირველი კლასის ვაგონისა. კაკლის ხის ბზინვა და გადაკრული მეწამული ხავერდის კრიალი სრულ შეუსაბამობაშია…

    Read More »
  • ივან ბუნინი – ზაფხულის დღე

    გარეუბანი. უბოლოო ზაფხულის დღე. მთელი დღეა ზის ქამარშეხსნილი, ფეხშველა მეწაღეს თავისი ძველი მიწურის მახლობლად, ჩამპალ დუქანში. მზისთვის შეუშვერია უქუდო ჯაგარა…

    Read More »
Back to top button