ლიტერატურა
-
ვაჟა-ფშაველა – ჩვენი მამალი
მეტად ამაყია ჩვენი მამალი: ეზოში მედიდურად დადის, დროგამოშვებით შედგება და დაიყივლებს; ჯიჯლიბო გვერდზე გადაუგდია, როგორც თავმომწონე ბიჭი გადიგდებს ხოლმე ქუდსა.…
Read More » -
მერაბ ღაღანიძე – ქრისტიანი მწერალი ვნებასა და განწმენდას შორის
მეოცე საუკუნე იწურებოდა და საუკუნის დიადი სულები, უკანასკნელი დიადი სულები, წუთისოფელს ტოვებდნენ. 1998 წლის ზაფხულის ერთ ცხელ საღამოს პარიზში საჯაროდ…
Read More » -
ვაჟა-ფშაველა – წიფლისჩიტა
ისე სასიხარულო არავისთვის იქნება გაზაფხული, როგორც მთისთვის არის. მთა ყველაზედ მეტად დაჩაგრულია ზამთრისაგან. მთა ამ დროს მკვდრეთითა სდგება: თეთრს სუდარას…
Read More » -
მერაბ ღაღანიძე – “ჩემი მეფე”
ამ რამდენიმე წლის წინათ გამოქვეყნდა შვეიცარიაში მცხოვრები ჩეხი მწერლის, პეტრ ხუდოჟილოვის, მოგონებები, _ მწერლისა, რომელიც, სხვათა შორის, უკვე კარგა ხანია…
Read More » -
ჩეზარ პეტრესკუ – ფრამი. ამბავი თეთრი დათვისა
ვეფხვები არენაზე სათითაოდ, ერთმანეთის მიყოლებით გამოდიოდნენ. ხავერდივით რბილ თათებს სილაზე მსუბუქად და უხმაუროდ აბიჯებდნენ. ყვითელი, შუშისებური თვალები გარინდებოდათ. გაჭედილი პარტერიდან…
Read More » -
ვაჟა-ფშაველა – სად არის ქრისტე, ან მისი სწავლა?
რა ყოფაში ვარ? რა მემართება?ლამის გავგიჟდე, გავმხეცდე მთლადა.ადამიანის ხორცსა ვჭამ პურად,ადამიანის სისხლსა ვსვამ წყლადა,მილიონობით დღეში არ მყოფნის,ადამიანის მე მქვიან მადა.რო…
Read More » -
გოჩა სხილაძე – ამბორი სიბნელეში (70 ლექსი)
გოჩა სხილაძე არ არის დამწყები პოეტი, საერთოდაც, დამწყები პოეტი შეუძლებელია არსებობდეს, რადგან, როგორც სამუილ მარშაკი შენიშნავდა: ,,თუ არ დაიწყო, ის…
Read More » -
გოჩა სხილაძე – როლანგი
სკნელებს ცვიოდნენ ნიამორები,დღეთა თვალებით მითენთილებიდა ლურჯ ღამეებს მიაგორებდნენ,შეგრილებული ზეთისხილები. თეთრ ქუთუთოებს ხრიდა შროშანი,შეფაკლული და ჟამთა მგლოვარი.ცივ მზეებს უხმოდ აშოშმინებდასიკვდილი გრილი…
Read More » -
გოჩა სხილაძე – თეთრი არყები
იბზარებიან ხმობით თაღები,დუმს ვამპირების მჭლე სასილოსე,შორს მთვარეების მისარქმელებზესიკვდილი მოაქვთ ციურ ნილოსებს; მთვარის მთებიდან ცა შეიბინდა,შავი ურნებით ნავარაყები,მიძინებული მზის ზეგნებიდანამოხეთქავენ თეთრი…
Read More »