ლიტერატურა
-
ილია ჭავჭავაძე – ელეგია
მკრთალი ნათელი სავსე მთვარისამშობელს ქვეყანას ზედ მოჰფენოდადა თეთრი ზოლი შორის მთებისალაჟვარდ სივრცეში დაინთქმებოდა.არსაიდამ ხმა, არსით ძახილი!..მშობელი შობილს არრას მეტყოდა,ზოგჯერ-კი ტანჯვით…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – ვაი, მას — ვისაც ვაძლევდი მსხვერპლად ..
ვაი, მას — ვისაც ვაძლევდი მსხვერპლადჩემს თავს, სიცოცხლეს, გრძნობას, სურვილსა,ის აღარ ჰყვავის ამა ბნელ ქვეყნად,ეხლა ის არის მცხოვრები ცისა!.. გამიქრა…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – იანიჩარი
აგერ რაზმიდამ ისკუპა ყარაბაღულმა მერანმა,შორსა გაჰფანტა თრთოლით ხმა მისმა რახტისა ჟღერამა…მიჰქრის, მიფრინავს, მიჭექავს, უკან მისდევს მტვრისა ბუქი,მასზედ ჰზის ივერიელი ჭაბუკი…
Read More » -
გიორგი ლეონიძე – ილიას სურათზე
შენი ქართლი გაზაფხულით –ისე წახველ – ვერ ამწვანდა;გული ჰქონდა დაგაზული,თოფმოხვედრილ არწივს ჰგავდა! შენ გწყუროდა მისთვის ბრძოლა,განახლების ქართა ქროლა,მეხის ფრქვევა მთვლემარ…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – კ. ბ. მ – სას
ნუ, ნუ მაყვედრი, რომ ყოველს ჩვენგანსხელსა ვაწვდიდი მეგობრობისას,რომ უარვყოფდი ჩემთ მოძმეთ შორისსულის სიმდაბლეს, შხამსა მტრობისას…მე კაცთ სიკეთის მხურვალე რწმენაჭირში თუ…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – ლოცვა
მამაო, ჩვენო, რომელიცა ხარ ცათა შინა!მუხლმოდრეკილი, ლმობიერი ვდგევარ შენ წინა:არცა სიმდიდრის, არც დიდების თხოვნა არ მინდა,არ მინდა, ამით შეურაცხ-ვჰყო მე…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – მარად და ყველგან,საქართველოვ, მე ვარ შენთანა
„მარად და ყველგან, საქართველოვ, მე ვარ შენთანა!..მე ვარო შენი თანამდევი უკვდავი სული.შენთა შვილთ სისხლით გული სრულად გარდამებანა,ამ გულში მე მაქვს…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – მას აქეთ, რაკი შენდამი ვცან მე სიყვარული ..
მას აქეთ, რაკი შენდამი ვცან მე სიყვარული,ჰოი, მამულო, გამიკრთა მე ძილი და შვება!შენს ძარღვის ცემას მე ყურს ვუგდებ სულგანაბული,ღამე თენდება…
Read More » -
ვასილ ბარნოვი – უძღები
1მთლად ახალგაზრდა ვიყავ, ახლად კურსშესრულებული და ქვებიც ვარდისფრად მეჩვენებოდნენ. გული მიმღეროდა, ყველაფერს შევტრფოდი, ყველას შევხაროდი, ვეალერსებოდი. ყვავილობის დრო იყო დალოცვილი!…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – მაშინ დავსტკბები სრულის სამოთხით ..
მაშინ დავსტკბები სრულის სამოთხით,როს, ვით მე გეტრფი, შენცა მეტრფოდე,და ქალწულების კრთომით, მორცხვობითმე შენს სიყვარულს მეუბნებოდე; მე დაგყურებდე ტრფიალებითა,შენ ჩემს გულზედა…
Read More »
