ლიტერატურა
-
გალაკტიონ ტაბიძე – ახსნა
ღამეს ელვარე დღე შეუცვლიათქვენი თვალების ღრმა სიბნელეთი,ამნაირ გრძნობას ხომ შეუძლია,დაიმორჩილოს მთელი ხმელეთი. მომკალით! ყოფნა მაინც შუქიათქვენზე ამართულ სადღეგრძელოთა,შეხვედრა ენას ვერ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – აჰა, ბინდდება
აჰა, ბინდდება. კვლავ დამესიამწყურვალებათა ფიქრი – ობობა,ყოველგვარ შხამზე უშხამესიაშეღამებებით ავადმყოფობა.თითები ელის საყვარელ თითებს,როს ფარდებიდან მიდის ზმანება,და ყოველ სახლში ღამეებს ითევსპიანინოთა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – აჰა, თენდება!
აჰა, თენდება! ოქროსფერ სხივითენთება შენი შარავანდედი,მტრედისფერ ცაზე სიხარულია,მტრედისფერ ცაზე გამოჩნდა გედი.მზისკენ – ვარდისკენ მისი სხივებითანთებული და ფრთანათუთქარიამოსაწუწნად მიდის ღრუბელი –ლურჯი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ბაგრატის ტაძრის ნანგრევებთან
(მიბაძვა) ცის კაბადონს ანათებს მთვარე ცეცხლად ნთებული,ვარსკვლავთ ფერხულს ღიმილით, წყნარად უახლოვდება,დახავსებულ ნანგრევთან ვდგევარ გარინდებულიდა ფიქრები ჩემს გულში გროვდება და გროვდება.ამ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ბავშვები კაფეში
მე არა ერთი მინახავს ბავში,პატარა, როგორც ოქროს წიწილი,ეტლში, სალონში, აკვანში, ბაღშიგაისმის მათი ზარის სიცილი.მაგრამ კონტრასტი არის ამ ბედის,გულცივი, მკაცრი და…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ბავშვი გზად ვლიდა
ბავშვი გზად ვლიდა. ბალახი. ცვარი.ხელით მიჰყავდა პატარა ცხვარი.იმაზე კარგი აბა რა არი,ხელით მიჰყავდა პატარა ცხვარი. ილორის წმიდა გიორგის ჭროღათვალები, შუბი……
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ბავშვს ღიმილი არ უქრება
ციკლიდან „პაციფიზმი“ ბავშვს ღიმილი არ უქრებადა მისი ზრდამზის ნერგია,ამაოდ გზა ემუქრებადა ატომის ენერგია… მწვრთნელო! ბავშვისდაიფარეთვალთა ელვა და გიზგიზი,მისი რწმენა მოელვარე,მისი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ბავშვს ჩაეძინა
ციკლიდან „პაციფიზმი“ ბავშვს ჩაეძინაშეურაცხყოფილს,მაგრამ ბედნიერსგამოეღვიძა.სიზმრად ხედავდაალვებს აწყობილს.ფშვენდა ალუჩა,ნუში, ლეღვიცა.ესიზმრა: ია,კიდევ სუმბული,ნაზი ნარგიზი,ყაყაჩო ლაღი,ვარდს გარს მორტყმოდნენსულშეგუბულნი; გადარჩენილა,სთქვა, ჩვენი ბაღი!გამარჯვების დღეყველას ძმობილობს,არის…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ბალადა, დაწერილი გორის ციხესთან
მითხარ, ლიახვო, გრძნობის, გადაქცეულო ჟინად,დიდი ბელადის ყრმობის არე რა იყო წინად? წინად? ფოლადის რკინად იდგა ტოლი და სწორი,ომი მიაჩნდათ ლხინად……
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ბარათაშვილი
ვდგავარ და გულთან მიპყრია ქნარი.ვითარ ვრცელია შუაღამის ჟამთა სიალე!გრიალებს ქარიუსაფართ თანამოხეტიალე –და განწირული აჟღერებით ჟღერს ჩემი ქნარი. ვდგავარ და გულთან…
Read More »
