ლიტერატურა

  • გალაკტიონ ტაბიძე – ვეზუვი

    გალაკტიონ ტაბიძე – ვეზუვი

    მხოლოდ მთა იგი… იდგა მთა იგი,დემონის ხელით მძლავრად ნახატი.იწვა კლდე კლდეზე, იდვა ქვა ქვაზედა იყო მხოლოდ ქვათა ღაღადი. ქვას გული…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ველთა შორის გამოისმა ..

    გალაკტიონ ტაბიძე – ველთა შორის გამოისმა ..

    ველთა შორის გამოისმა ხმაურობა მშვიდი, წყნარიდა ყვავილებს ზედ აკვდება მონავარდე, ცელქი ქარი. ო, რა ტკბილად ეძინება ღამეს მდუმარს და ფერმიხდილს,მარტონი…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ვერ გაიგონეს..

    გალაკტიონ ტაბიძე – ვერ გაიგონეს..

    ვერ გაიგონეს თქვენი მხნე ნანა,ვერ შეიფერეს მზე კონებისადა მოგესიზმრათ ისევ ქვეყანა,ქვეყანა ბნელი დემონებისა.მოკვდებით, ბნელი იქნება თოვა,რომ თქვენი გრძნობა ვერ შეიფერესდა…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ვერ გიხსნის გენიალობა ..

    გალაკტიონ ტაბიძე – ვერ გიხსნის გენიალობა ..

    ვერ გიხსნის გენიალობა,ვერც ნერვიული თითები.შენ, როგორც დროის მწყრალობა,ბრძოლას ნუ მოერიდები.ძლიერი, უანკარესირომ გქონდა მგრძნობიერება,მხოლოდ ამიტომ პარნასიარავის მოეფერება.

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ვერაფერით დამძალავდა ბედი ..

    გალაკტიონ ტაბიძე – ვერაფერით დამძალავდა ბედი ..

    ციკლიდან „ეპოქა“ ვერაფერით დამძალავდა ბედიაუწერელ სიღარიბის მეტი,ვერაფერმა ვერ დაუშვა ფარდააუწერელ სიღარიბის გარდა.აქ დაიმსხვრა, როგორც ზღვაში გემი –სევდიანი სიჭაბუკე ჩემი,მაგრამ გული…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ვერსად, ვერასდროს..

    გალაკტიონ ტაბიძე – ვერსად, ვერასდროს..

    ვმოგზაურობდი… მე მინახავს მუდმივი თოვლითშემოსუდრული კავკასიის ამაყი მთები,იმათ ალერსში მსურდა შენი გადავიწყება,მაგრამ აჩრდილო, წუთითაც კი არ მავიწყდები!თერგის მშფოთვარე ხმაურობას მე…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ვერხვები

    გალაკტიონ ტაბიძე – ვერხვები

    ყოველთვის, როცა დაბერავს ქარიდა ნისლს მთებისას გაიფენს აფრად,ვერხვის ფოთოლთა თეთრი ლაშქარიაშრიალდება უშორეს ზღაპრად.ზღაპარი იგი მათრობს და მხიბლავსძველი ღვინის სმით, უღონოდ,…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ვესპერი

    გალაკტიონ ტაბიძე – ვესპერი

    მე არაერთხელ მინახავს,თუ როგორ ფერობს ეს ფერი,საღამოს ზღვაზე, როდესაცგამოსცურდება ვესპერი. გამოსცურდება, ინათებსდა ისევ ისე გაჰქრება.ვესპერი – ჩემი სიცოცხლის,ოცნებად გამინანქრება. ბილიკიც…

    Read More »
  • უილიამ შექსპირი – სონეტი 56

    უილიამ შექსპირი – სონეტი 56

    თარგმანი რეზო თაბუკაშვილისა განახლდი ტრფობავ! სად დაკარგე სული მაღალი, ნუთუ შიმშილი შენზე უფრო გახდა დიადი, ნუთუ სიყვარულს ვერ აღზევებს ძალა…

    Read More »
  • უილიამ შექსპირი – სონეტი 57

    უილიამ შექსპირი – სონეტი 57

    თარგმანი რეზო თაბუკაშვილისა მონა ვარ შენი. მორჩილებაც მონური მმართებს, მმართებს ლოდინი, რომ ვიხილო შენი სახება, შენს კართან მდგომი, საქმეს ჩემსას,…

    Read More »
Back to top button