ლიტერატურა
-
გალაკტიონ ტაბიძე – შერიგება
ტოტებს ქარისას გადაჰყვა მარტი,თეთრ ტანსაცმელში მე მოვირთვებიდა წავალ ქარში, როგორც მოცარტი,გულში სიმღერის მსუბუქ ზვირთებით. დღეს ყველგან მზეა. ახლა ამ ბაღებსდა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – შესდგა ცხენი
ციკლიდან „პაციფიზმი“ შესდგა ცხენი.მზეზე ბზინვა ბზიფის,ღელვად მისდევსყვავილების ბიბინს. მაჭახელის –მცნობი მუსაიფის,მონადირეცმისდევს ბზიფის კიბეს. ფერადიასამოსელი ბზიფის –ხოხობივითმშვენიერი დიბის. ცისარტყელათშუა, იმა კიბეს,სდგას…
Read More » -
სონია ქართველიშვილი – პაატა შამუგიას ენა
გაფრთხილება: ეს არ არის იმპრესიონისტული ანალიზი! “ინკარნაცია”- ღმერთის განკაცებაა – პაატა შამუგიას პოეზიაში, პროტაგონისტი ხან “განკაცებული ღმერთია”, რომელსაც პოეტი ფამილარული…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე შეტაკება
ციკლიდან „პაციფიზმი“ ბანკირებო, მასის ოფლითქვენვე ცრემლებს დაგადენს,ხალხი აღსდგა და ქუხილითიკრიბება მაკადენსს.უსამართლო ბანკირებო,მასას ვერ გადურჩებით,მთავარ გზაზე შეეტაკნენმექარხნე და მუშები.შეეცოდათ: არ გასწყვიტესსიკვდილით…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე შეფფილდი
დაუღლელად ქსოვს ევროპა.შორს გაისმის ხმა შეფფილდის,სად მანქანათ მშენებლობააჩქარებულ ბიჯით მიდის. მისგან, ასე დაცდილია,სჯობს ვისწავლოთ ბევრი რამე.ჩვენშიც შრომა გაშლილიადა გუგუნებს დღე…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე შეღამება
ეფინება შუქთ ნაჟურიროგორც მკრთალი აბაჟური. ქუჩაზე კივის ნარნარიავტომობილის ფანარი. მღვრიე გრიალის დორბლებიავტომობილის ბორბლები. ყვირილით დაღალდა,გაზეთი, ქაღალდი. ლანდი, შუაგზის იმედის,რესსორი ველოსიპედის.…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე შეცდომა
რაზე სჩიოდი? დაფენილს შორით, ნაბიჯით სწორით გზად მიდიოდი!შენ არ შეგეძლო უღრანის გავლა? ყვავმა დაგჩხავლა? რაზე სჩიოდი?
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე შეცდომა ქვეყნად რაოდენია ..
შეცდომა ქვეყნად რაოდენია,(არ გეცინება და იცინი კი),კაცი მგონია გმირი, გენიადა აღმოჩნდება უცებ ცინიკი. მე მენანება მცდარი იმედი.კვლავ დანარცხებად მიწას შთენიააღტაცებული…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე შეხედე
! შეხედე, როგორ არის ჩასკვნილიამ მთების ჩრდილი და ჩაის ჭალა.ჩამავალ მზეთა უკანასკნელიდა სისხლიანი გზა ჩაიშალა.ჩემი გულია: მშვენიერ მაისსხვეწნად მუხლებში რომ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე შეხედეთ, მიწა!
გემის ბაქანზევიდექ მარტო.მინასებრ მწვანე –ყინულთ კედლებიაწვებოდნენგემს მაღალ მხრებით;შეუბრალებელდა ურყეველბარიერებითგადაიკეტამომავალისგზა მოტორტმანე. იდგნენ ყინულისსასახლეთამუნჯნი გროვანი,ყინულის მთებიდა კოშკებიმაღალ თაღებით,რაც იყო თვალითსანახავი,ხელშესახები,ისახებოდავით ქალაქიყინულოვანი. მკრთალ-მოზურმუხტე,სავსე…
Read More »
