ლიტერატურა

  • გალაკტიონ ტაბიძე შემოდგომაა

    გალაკტიონ ტაბიძე შემოდგომაა

    სხვა პოეტისთვის ვერ მიმიგნია,ეს წიგნი – ერთადერთი წიგნიამშვიდი, ფარული.შემოდგომისთვის იგი იშლება,როგორც ფოთლების გადაშიშვლებადა სიხარული.წავიდეთ ერთად ველებში, გიცდი!ვერ მოვიგონე ქვეყნად არტისტიქარის…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე შემოდგომის დილა

    გალაკტიონ ტაბიძე შემოდგომის დილა

    ღამით ძლიერი წვიმა მოვიდა,დილით სიცივე იყო ფარული,ჰბერავდა ქარი მადათოვიდან,როგორც სიკვდილი და სიყვარული. მაგრამ მზეც იყო რბილი და მკრთალი.სიყვითლე, ნება ხეთა…

    Read More »
  • ალექსანდრე ყაზბეგი

    ალექსანდრე ყაზბეგი გოგჩა

    გოგჩა, ტბა ვრცელი, ხმოვანებით ზღვისა მბაძავი,ოდესმე ზვირთთა აღქაფებით ჰღელავს მრისხანედ;ზოგჯერ, ვით ბროლი გულ-უბრყვილო, წმინდა, უძრავი,თვის შორის ჰხატავს ცისა ლაჟვარდს და…

    Read More »
  • Ottens Pontus Euxinus, 1745

    მალხაზ ხარბედია – “კუნძულების გოთიკა“

    არსებობენ წიგნები, რომლის შესახებ წერა ყოველთვის მოითხოვს ხოლმე ამ წიგნის სამოქმედო სივრცის მონიშვნას, ადგილების, ჩვევების, ისტორიული მოვლენებისა და ა.შ. აღწერას.…

    Read More »
  • მხატვარი კარლო კაჭარავა

    ნუცა ალექსი-მესხიშვილი – ბაბუტა

    ძალიან გამხდარი იყო, ზედმეტად. სულ ეცვა, წინ ღილებზე შეკრული შავი კაბა, წვრილი ქამრით. ასეთი კაბები ეხლაც მოდაშია. ბეჭდვით არჩენდა ოჯახს.…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე ყვავილები – წუთები

    სიზმარში ვნახე: ყვავილებს ვკრეფდი,თეთრ-თეთრ, ლურჯსა და წითელ ყვავილებს,ვუფრთხილდებოდი, როგორც ნატვრის თვალს,მათ სუსტ ღეროებს, მათ ობოლ ღილებს.დავაწყე იგი იმ ადგილებზე,სადაც სიკვდილის…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე – ყვავილები და ღვინო

    წყნარზე წყნარო მზე და ღვინო,შვების წყაროვ. მზე და ღვინო,მე მთვრალი ვარ სიყვარულით.არ დამცარო, მზე და ღვინო,მშვიდად, წყნარო:შვების წყარო,არ დამცარო, მზე…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე ყვავილების ქალი

    როგორც საღამო მკრთალი,დგას ყვავილების ქალი,ელავს ჩამავალ მზეშიიაგუნდი და ლალი.თვალწინ ეშლება მცხრალისასაფლაოთა კვალი,აი, სამარეთ წყებადა დახუჭული თვალი.აი, ოდესმე მთვრალი –ეხლა ჩამქრალი…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე – ყვავილებს თეთრებს

    შურით იფარებს ანგორის ქურქებს,თვალს იმედი აქვს თოვლის დადნობის, –ყვავილებს თეთრებს, ყვავილებს ურგებსამაოდ ისვრის უბე ტატნობის. მთიდან ჩამოდის ასრქა, ასთითი,უფარებელი და…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე – ყვავილთ სული მოგიპარავს ..

    ყვავილთ სული მოგიპარავს,ზღვისგან – გულის მღელვარებანიავისგან – სიხალისე,ციდან – თვალთა ელვარება,თოვლისათვის – ეგ სითეთრე,ყვავილისგან – მორცხვი ვნება,არწივისგან – სიამაყე,ალვის ხისგან…

    Read More »
Back to top button