მოთხრობა
-
ვასილ ბარნოვი – სოკო, სოკო!
1ხომ იცნობთ ცალხელ ჯამბარულას, სოკოს რომ ჰყიდის? არც იკი გაგიგონიათ?! ან კი რა გასაკვირველია, როცა იმისთანა ჭიების დანახვა დურბინდითაც ძნელია.ჯამბრულა…
Read More » -
ვასილ ბარნოვი – ტკბილი დუდუკი
1დაუვიწყარია სიყრნის მეგობარი. თუნდა გაგყაროს ცხოვრების გზამ, მაინც მისი სახე ნათლად არის აღბეჭდილი გულში, როგორც ბალღობისავე დროსათან დაკავშირებული სურათები ცხოვრებისა…
Read More » -
ვასილ ბარნოვი – ფარჩის ახალუხი
1დიდი სახლები დიდის ქალაქისა ზვიადად გადაჰყურებდნენ მთელ არეს. ღრუბლებს ეთამაშებოდნენ მაღალნი, ბაბილონის გოდოლივით ცისთვის უნდოდათ მიებჯინათ თავი. აღარ კადრულობდნენ გალაღებულნი…
Read More » -
ვასილ ბარნოვი – ქალაქში
ტალღა-ტალღად. თეთრად თუ ფერადად ნაღები კედლები მთლად დაჩითულიყო, გაწუნწკლილიყო. – აშენდა ჩვენი მუშტარი, აშენდა! – აშენდა, მა რა მოუვიდა, როცა…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – კაცია-ადამიანი?!
„მოყვარეს პირში უძრახე,მტერს პირს უკანაო”. გონიერი ანდაზა. რიტორიკაში სწერია: ყველაფერი შესავალით უნდა დაიწყოს კაცმაო. ჭეშმარიტია. ჩვენც ისე დავიწყოთ. ვინც ლუარსაბის…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – სიტყვა-ეპისკოპოს გაბრიელ ქიქოძისადმი
საკმაოა კაცმა გაიხსენოს მარტო სახელი გაბრიელ ეპისკოპოსისა, რომ გულში მადლი ჩაეფინოს, ვითარცა მზის შუქი. თითოეული წამი მისი ცხოვრებისა, მოძღვრებაა, მაგალითია,…
Read More » -
ალექსანდრე მჭედლიშვილი – მიუყვება კაცი ბილიკს
“აფრიალდნენ საზღვარზე შავზე შავი სვავები–ყუმბარმტყორცნელები,მძიმე თვითმფრინავებისურთ, რომ გადმოანგრიონ ხალხის ნახნავნათესებიქალაქები სოფლები გზები უდიადესი” გალაქტიონ ტაბიძე ქართულმა შენაერთებმა ერთი, ორი დღით…
Read More » -
ვასილ ბარნოვი – ყვავილებში
სევდის ბარს შეველ შენაღონები, მოკრეფად მსურდა ვარდის კონები! 1 “ჩაყვითლებული კუზიანი კი იდგა დარჭმულ ისართან. ძარღვიანი თითები გადაეჭდო ერთმანეთზე და…
Read More » -
ალექსანდრე მჭედლიშვილი – ბეღურებთან ერთად
გვიანი შემოდგომაა, თითქმის ზამთრის პირი. ღამეა, კარავში ჯარისკაცები წვანან. კარვის კარები და ფანჯრები დახურულია. ღამის სიჩუმეს და წყვდიადს ბუკნაჭოტის კივილი…
Read More » -
ვაჟა-ფშაველა – ამოდის, ნათდება!
ვინ ამბობდა ამას? სად ან როდის? ღამეა. თოვლით გადალესილა მთა-ბარი; სულშეხუთულია, ისე შებოჭილი, რომ დედამიწის ძვლებს ჭყრიალი, ჭახჭახი გააქვს. ბუნება…
Read More »
