მოთხრობა
-
გურამ ხარშილაძე გზაზე ორი კაცი მოდიოდა
გზაზე ორი კაცი მოდიოდა. პირველს თავი ძირს დაეხარა და საკუთარ ფეხების მოძრაობას აკვირდებოდა, მგონი ნაბიჯებსაც ითვლიდა. მეორეს გრძელი მოსასხამი ეცვა,…
Read More » -
გურამ ხარშილაძე ველური ცხენები
ვბრუნდები უკან. ჩრდილი მომყვება. წინ გზაა. გზას იქეთ მთები. მთებს მაღლა მზე. ღრუბლები ნაგლეჯ-ნაგლეჯ. მოდის გათენება. მივდივარ სახლში. მთებს იქეთ,…
Read More » -
გურამ ხარშილაძე სახჩობელა ქარში
უსიცოცხლო სხეული ნელა აჰყოლოდა ქარის მუსიკას. სახრჩობელა ქანაობდა. თოკი დაჭიმული იყო საკმაოდ. ლპობა შეპარვოდა უკვე სხეულსაც და თოკსაც. ლპებოდა უზარმაზარი…
Read More » -
გურამ ხარშილაძე სათამაშო
ისე, როგორც ადრე, შორეულ ბავშვობაში, საცალფეხო ბილიკს ნელი ნაბიჯით მიუყვება მოხუცი ჯერონიმო. კვლავინდებურად მიწას დასცქერის და თითქოს იმაზეც წუხს, რომ…
Read More » -
გურამ ხარშილაძე სიბრმავე
შორენა ხარაბაძეს უცნაურ ადგილზე ვარ, ყველაფერი თეთრია აქ, უფრო ნათელი და თვალისმომჭრელი. მე აქ ვცხოვრობ, მაგრამ არ ვიცი რა ჰქვია…
Read More » -
გურამ ხარშილაძე შორეულ ნაპირზე გადაფრენა
თვალებს მოულოდნელად ახელს და გაოცებული შესცქერის სიბნელეს, რომლის მიღმაც გამურული ჭერი უნდა იმალებოდეს. ვერც კი ხვდება თვალები გახელილი რომ აქვს…
Read More » -
იყიდება საქართველო – ლაშა გვილია
– იყიდება საქართველო !– რა ღირს ?– რაც გსურთ.– ეგ როგორ?– როგორც გსურთ.– თუ იყიდება, ფასი არ გააჩნია ?– კი,…
Read More » -
ნუგზარ შატაიძე – გიო
― განა ქალაქში კი არ არის წესივრობა, ქალო. აგე, ენაცვალოს ბებო ჩემს გიოსა ― ჭკვიანი, ჭკვიანი, რომ მეტი არ იქნება!…
Read More » -
ნუგზარ შატაიძე – ორი მეგობარი
დამარცხებული ჯარი დასავლეთისკენ იხევდა. დღე თოვდა, საღამოობით ყინავდა, მაგრამ მტრის შიშით ცეცხლს ვერ ანთებდნენ დ ამიტომ სველები და დაღლილობისგან გასავათებულები…
Read More » -
ნუგზარ შატაიძე – ზამთრის სურათი
სუფრას სამნი უსხდნენ: დომბური, კოლა და მაღალი გივია.დომუფი თამადაა, მაღალი გივია- მასპინძელი და ამიტომაც დიდი, ხუთჩარექიანი ხელადიდან ღვინპს ის ასხამს.კოლა…
Read More »
