მოთხრობა
-
არდაშელ თაქთირიძე – მოლოდინი
ბაკურიანიდან კოხტაგორასკენ გზას თუ გააგრძელებ, საბაგიროს რომ გასცდები და დაბლა დაეშვები, ხუთ კილომეტრში თვალწინ გადაგეშლება ქვაბული, ირგვლივ შემოჯარული გოროზი მთებით…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – პლუშის დათუნია
ყოველ საღამოს, დედა ლოგინში რომ ჩაიწვენდა და ძილის წინ ზღაპარს უყვებოდა, დათუნია იქიდან ახსოვს. მერე, დედა ღრუბელს რომ გაჰყვა ცაში,…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – მამალი
ერთ სოფელში, ცხოვრობდა ერთი მამალი. ისეთი ლამაზი და დიდებული, რომ მთელი საქათმის ქათმები მასზე გიჟდებოდნენ. საღამოს მწუხრზე, ბინდი რომ ჩამოწვებოდა…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – მკერავი
დგ..დგ..დგ..დგ..დგ..დგ ბრუნავს ძველი “ზინგერი”. თითებს შორის გარბის ნაკერის ზოლი. შეკეცილი მარჯვენა ფეხი გამალებით აწვება პედალს, მთელ სიგრძეზე გაშვერილი მარცხენა ფეხი…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – კონფუცი
ძველად, ჩინეთში, ქინის სახელმწიფოს ქალაქ იონგში, ცხოვრობდა ერთი კაცი – მაო-ძინ. მდიდარი კაცი იყო მაო-ძინ, ნაყოფიერ მიწებს ფლობდა და, როგორც…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – რქები
ბატონი ჯუმბერი კათედრის გამგე იყო. 50 წელს გადაცილებული, ცოლის მოყვანას არ ფიქრობდა, მეცნიერებას გადააყოლა პირადი ცხოვრება. ისე, ახალგაზრდობაშიც არ ედგა…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – ტერორისტი
ღმერთი შენთანაა, შენ მისი რჩეული ხარ, დღეს, მზის ჩასვლისას, წარსდგები ალაჰის წინაშე, როგორც მუჰამედის არმიის მხედარიო, მიანიშნებს ზეცისკენ აღმართული საჩვენებელი…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – ვატაშინონამაევა შოთადეს!
ვატაში ვა ნიჰონჯინდეს! – მე იაპონელი ვარ! – ამაყობს იაპონელი და არც კი იცის, რომ საქართველოში არის კუთხე – გურია,…
Read More » -
რიუნოსკე აკუტაგავა – ჰიოტოკოს ნიღაბი
აძუმაბასის ხიდზე ხალხი შექუჩებულა. დროდადრო პოლიციელი მოუწოდებს დაიშალეთო, მაგრამ ბრბო ისევ იყრის თავს.ყველა ელოდება, ხიდის ქვეშ როდის გაივლიან ნავები, რომლებიც…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – კაცია-ადამიანი?!
„მოყვარეს პირში უძრახე,მტერს პირს უკანაო”.გონიერი ანდაზა. შესავალირიტორიკაში სწერია: ყველაფერი შესავალით უნდა დაიწყოს კაცმაო. ჭეშმარიტია. ჩვენც ისე დავიწყოთ. ვინც ლუარსაბის სახეში…
Read More »
