- პოეზია
უილიამ შექსპირი – სონეტი 6
სანამ შენს ზაფხულს ზამთრის ცივი ხელი გაგუდავს,მაგ სილამაზით დაამშვენე თასი საბედო,სიტურფის განძი მიაბარე სანდო საბუდარს,მშვენიერებამ თავის მოკვლა რომ ვერ გაბედოს,ვინ…
Read More » - Sonnet
William Shakespeare – Sonnet 5
Those hours that with gentle work did frameThe lovely gaze where every eye doth dwellWill play the tyrants to the…
Read More » - პოეზია
უილიამ შექსპირი – სონეტი 5
ერთიმეორეს რომ მისდევენ დინჯი წუთები,მშვენიერებას აყვავებენ გაშლილ ვარდებად,მაგრამ მშვენება, დროის ხელით ნასათუთები,დროის ხელითვე იღუპება და სამარდება.უსასრულობის გზაზე მიჰქრის დრო უშფოთველი,ზაფხულის…
Read More » - Sonnet
William Shakespeare – Sonnet 4
Unthrifty loveliness why dost thou spend,Upon thy self thy beauty’s legacy?Nature’s bequest gives nothing but doth lend,And being frank she…
Read More » - პოეზია
უილიამ შექსპირი – სონეტი 4
ჩემო მფლანგველო, რა მძარცველი გული გქონია,რად გადაწყვიტე სილამაზის გაჩანაგება?!მშვენიერება საკუთრება რატომ გგონია? მშვენიერება მხოლოდ სესხად მოგცა განგებამ.ლამაზო ძუნწო, საგანძური რატომ…
Read More » - Sonnet
William Shakespeare – Sonnet 3
Look in thy glass and tell the face thou viewest,Now is the time that face should form another,Whose fresh repair…
Read More » - პოეზია
უილიამ შექსპირი – სონეტი 3
სარკეში იგრძნობ _ დროა უკვე გახდე მშობელი;განმეორება საჭიროა ბუნების განძთა.მოტყუებული რომ არ დაგრჩეს წუთისოფელიდა ვინმე ასულს არ მოაკლო დედობის განცდა.ყველა…
Read More » - Sonnet
William Shakespeare – Sonnet 2
When forty winters shall besiege thy brow,And dig deep trenches in thy beauty’s field,Thy youth’s proud livery so gazed on…
Read More » - პოეზია
უილიამ შექსპირი – სონეტი 2
როცა ორმოცჯერ დაიზამთრებს შუბლი მწყაზარი,მაშინ ღაწვებიც დროის ხნულით ნაოჭდებიან,ეგ სამოსელიც შეიქმნება ძონძი საზარიდა სილამაზის ნაფლეთები გამოჩნდებიან.მაშინ გკითხავენ, რა უყავი სიტურფის…
Read More » - Sonnet
William Shakespeare – Sonnet 1
From fairest creatures we desire increase,That thereby beauty’s rose might never die,But as the riper should by time decease,His tender…
Read More »
