- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ზვირთები რბიან
ზვირთები რბიან. მკაფიოდ ისმისმათი დუდუნი მშვიდი და წყნარი,ასე ისწრაფვის ჩვენი ცხოვრებისუმჩნევი წამი სხვადასხვაგვარი.ზვირთები სივრცეს უერთდებიან,ზღვის ნაპრალებში გააქვთ თარეში,ასე ინთქმება ჩვენი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ზღაპარი
მდინარის პირად, ხეივანში, ყოველ საღამოსორი ქალწული მემორევე ჩრდილად გახდება,ისინი ჩუმად გადიხდიან ლეჩაქთა სამოსს.თვითონ მდინარეც და დუმილიც გალეჩაქდება. ტყის პირად სხედან…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ზღაპრებიდან
ქართული ოდის აივნის გვერდითმე მახსოვს მუხა,მუხიდან ტყისკენ ბილიკი ფერდათ,ვერხვები სწუხან.ტყიდან ოდისკენ ბილიკი მოდის,ახლოა მოლი.ამოდის მთვარე და ძველი ოდისიშლება ზოლი.სდგას აივანზე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ზღვა არის ჩემი ლექსების თემა
ზღვა არის ჩემი ლექსების თემა,მოგაჯადოვოს ცამ, მთვარემ, გემმა. მოქმედებდეს – აქ მძლე და მზიანი,პირველ ყოვლისა – ადამიანი. სცადე ყოველი საგანი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ზღვა წყნარია ნამეტანი ..
ზღვა წყნარია ნამეტანი,თითქო სძინავს.და ბრინჯაო – ბავშვის ტანი,მზეზე ბრწყინავს. მებადური მოსდევს ბადეს,ჟრჟოლავს წყალი.აღტაცებას ბავშვში ბადებსთევზთ ფართხალი. გაქანება და დაცემაისმის მისი,ისმის…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ზღვაზე გრიალებს გრიგალი
ზღვაზე გრიალებს გრიგალი,ცაზე დაჰქრიან ელვები…ო, ჩემო სამშობლო მხარევ,მე შენ თავს შემოგევლები!თუ დრო ასეთი დადგება,არვის არა მაქვს რიდი მე,შევძლებ მოგისწრო ან…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ზღვაზე სცურავს ნაფოტივით
ზღვაზე სცურავს ნაფოტივითშენი მონა – გული,დაკარგული იმ მოტივით,ისევ მონახული. გადიშალა ზეცა ბროლად,მზე მოიყრის ლალებს,შენი კარგი გამოქროლაისევ სწყურის თვალებს.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ზღვის ეფემერა
სალიუტი,სალიუტი,სალიუტი!აცნობეთ ქაოსს, აცნობეთ ყველას,რომ დაგვეჯახა ღელვა კვიმატი,რომ იძირება გემი „იმედი“და ვითხოვთ შველას.ზღვის უდაბნოში ვერც ერთ იალქანსვერ ხედავს თვალი,ცა არის ლურჯი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ზღვის პირად მდგარი
ვნახე მგოსანი ზღვის პირად მდგარი…ტალღა ტალღაზე თრთოდა, დგებოდა,სტიქიის ბრძოლა დაუდეგარიმგოსნის თვალებში იხატებოდა. გრგვინვა-ქუხილით ზღვის ზედაპირიეხეთქებოდა ნაპირთა კლდეებსდა ქაფი ზღვისა ისე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ზღვის ფსკერიდან
ზღვის ფსკერიდან ზევით-ქვევით უნდა იაროდა ბუზების გესმის მესსა სამგლოვიარო.გადაფერფლილ ლანდად რომ სჩანს – შენი ტანია,თევზმა დახრა სამოსელი დიდიხანია,მდინარიდან ძვლები იგი…
Read More »
