მოთხრობა

  • ნუგზარ შატაიძე

    ნუგზარ შატაიძე – გიო

      ― განა ქალაქში კი არ არის წესივრობა, ქალო. აგე, ენაცვალოს ბებო ჩემს გიოსა ― ჭკვიანი, ჭკვიანი, რომ მეტი არ იქნება!…

    Read More »
  • ნუგზარ შატაიძე

    ნუგზარ შატაიძე – ორი მეგობარი

    დამარცხებული ჯარი დასავლეთისკენ იხევდა. დღე თოვდა, საღამოობით ყინავდა, მაგრამ მტრის შიშით ცეცხლს ვერ ანთებდნენ დ ამიტომ სველები და დაღლილობისგან გასავათებულები…

    Read More »
  • ნუგზარ შატაიძე

    ნუგზარ შატაიძე – ზამთრის სურათი

    სუფრას სამნი უსხდნენ: დომბური, კოლა და მაღალი გივია.დომუფი თამადაა, მაღალი გივია- მასპინძელი და ამიტომაც დიდი, ხუთჩარექიანი ხელადიდან ღვინპს ის ასხამს.კოლა…

    Read More »
  • ნუგზარ შატაიძე

    ნუგზარ შატაიძე – ცოფი

    ჩვენი ჯერ არ მოგვეკრიფა, ხეივნისა, ჯერ ისევ ესხა და სჭამდნენ ჩიტები. გაუვარდებოდა ჩემი კაცი ყვირილითა და ტაშისცემით, გაეცლებოდნენ ის გასაწყვეტლები,…

    Read More »
  • ნუგზარ შატაიძე

    ნუგზარ შატაიძე – ადგილის დედა

    გუდამაყარში, დიხჩოს ჩამოსწვრივ ერთი ბებერი მუხაა ქედზე გადმომდგარი, მაღალი და ტოტებგაბარჯღული. იმის დახეთქილ, გულგამომწვარ ზროზე ვერცხლის ჯვრები და ვინ იცის…

    Read More »
  • ნუგზარ შატაიძე

    ნუგზარ შატაიძე – კუნძული

    (მინიატურა) ენგური რომ კოლხეთის დაბლობზე გავაკდება, სანამ სვანეთის მაღალი მთებიდან წამოღებულ ლამსა და ქვა-ღორღს პირდაღებულ ზღვაში შეიტანდეს, ხან აქ, ხან…

    Read More »
  • ნუგზარ შატაიძე

    ნუგზარ შატაიძე – პურის მოთხრობა

    კიდობანი    ბავშვობაში, კარს რომ გავიჯახუნებდით და უფროსებზე გამწყრალები შინიდან წავიდოდით, დედა მოგვაძახებდა ხოლმე – სად მიდიხართ, თქვე სულელებო, აქ მოგიყვანთ…

    Read More »
  • ნუგზარ შატაიძე

    ნუგზარ შატაიძე – დაჭრილი წერო

    – გისმენთ! – ალო! – გისმენთ, გისმენთ! – ბატონი გიორგი ბრძანდებით? – რომელი ხარ? – გამარჯობათ, ბატონო გიორგი! – რომელი…

    Read More »
  • ნუგზარ შატაიძე

    შატაიძე ნუგზარ – მეკვლე

    – გცივა, ბებო? – ჰა? – გცივა-მეთქი? – არა, არა. – გინდა, ჩაის მოგიტან. – რაო? – ცხელ ჩაის მოგიტან,…

    Read More »
  • ნუგზარ შატაიძე

    შატაიძე ნუგზარ – თრეფიკინგი

    ყოველი ერი იქმოდეს სიბილწესა». ჟამთააღმწერელი ტყეში რაღაც გაფაჩუნდა. ოსმანამ ყურები ცქვიტა, მიწაზე წამოჯდა და იქაურობას თვალი მოავლო. მინავლულ ცეცხლთან დაღლილი…

    Read More »
Back to top button