ზოგადი განათლება
-
გალაკტიონ ტაბიძე – აწმყოს დიდება დიდი!
ჩემო ლექსებო, მარადგქონდეთ მსუბუქი ფრთები…აყვავებული მდელო,გასაოცარი მთები!რუსთაველი და მშვიდი?დამშვიდება და ვაჟა?აწმყოს დიდება დიდიდა დღეს მომავალს ვაშა! ჩვენი სტალინის მარადძლევამოსილი დროშითწინ,…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ახალ ტალღას
„იქაც ყოველი არემარე იყო მოწყენით“ნ. ბარათაშვილი მუდამ თან მსრბოლი ფიქრი მწვავდა, ფიქრი მტანჯავდა,გამოვექეცი გულის დამწველ მშვიდ არემარეს;ნაპირი ზღვისა იმავ სევდით…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ახალ ცისკართან
განთიადს სძინავს ლურჯ სარეცელზე,ჯერ დილის სიო არ მოხვევია,არ დასცემია ყვავილებს ნამიდა მათ მკერდს ვნებით ჯერ არ მთხვევია.მთვარის რბილ ნათელს ფერი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ახალ ცხოვრებას გაუმარჯოს
არ შევხვედრივართ ჩვენ ერთმანეთს,ო, რა ხანია,ეხლა კი შევხვდით,აგე, კაფე „მანჰატანია“. ეხლა ჩვენ შევხვდით, ნუ უყურებდროთ უხსოვრებას,ახალ ცხოვრებას გაუმარჯოს,ახალ ცხოვრებას! გახსოვს…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ახალ წლის ღამეს
ჩირაღდნებით გავაშუქე სევდიანი ჩემი ბინა…იუნონავ, შენ გელოდი და მიტომ არ დამეძინა.დავდიოდი წინ და უკან და ჩირაღდნის შუქზე ვთრთოდი,და სიჩუმეს ყურს…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ახალგაზრდობა
ვიყავ ბერლინში – ასფალტის სარკე,ცივი სახლები, ცივი ნუსხები…ისეთი არის მისი სიკარგე,რომ მწუხარებით დაისუსხები. აზრი ცივია. და რახანიაიყენებს ამ აზრს შავი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – გაზაფხულია
გაზაფხულია. ხე ფოთოლს ისხამს.ვაზის ცრემლებით აივსო ზვარი.ამ მშვენიერ დღეს, ამ დილას სისხამსფეხებს გისუსხავს ეს უხვი ცვარი. კარგია, როცა რიჟრაჟი მოსდებსსიმინდს…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – გაზაფხულის იისფერო მზერავ ..
გაზაფხულის იისფერო მზერავ,ველებს მზიანს თუ ხეების ჩრდილოს –გულ-წარმტაცი ფერადებით ფერავ –ვით მხატვარი თვალუწვდენელ ტილოს. მილივლივებს ყვავილების ფენადა შვენებას გასაოცარ ცქერის,რასაც…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – გაზაფხულის მოლოდინი
ცა პირს იხსნის… მედიდურადმთა დასცქერის დაფენილ ბარს,გაზაფხულის მოლოდინშიქარიშხლის წინ არ იხრის თავს.ხედავ, როგორ იკლაკნებაპაწაწინა ნაკადული?გაზაფხულის მოლოდინშიმასაც ლხენით უძგერს გული!მაგრამ მე…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – გაზაფხულის ღამე
ცელქი სიო აღტაცებით ბუჩქნარს დალალს უხუჭუჭებს,და პეპელა, ძალმიხდილი, ჩასდნობია ვარდის ტუჩებს,მთვარე ყინვით ნაკვეთ მწვერვალს მხურვალებით ლოცავს, კოცნის,და ხანდაზმით ისმის ჰანგი…
Read More »
