ზოგადი განათლება
-
გალაკტიონ ტაბიძე – მეგობარს
ვუძღვნი ი. გრიშაშვილს სევდიან გზაზე არრა მჯეროდა,მე წყნარ სიმღერას მოვკარი ყური,ეხლაც არ ვიცი, თუ ვინ მღეროდა,ზღვა ბობოქარი თუ მწარე ქარი?იქნებ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მეგობარს
ისევ ის სევდა… ისევ კვნესა, ტანჯვა-წამება,ოჰ, სად ხარ, სად ხარ, მეგობარო, მომეცი ხელი!ბედით ტანჯული, უთვისტომო, არ გებრალება?არ გებრალება სიყმაწვილე ჯერ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მეგობარს (ღრმაა)
ღრმაა გულის ზიანი;დაიბინდენ ზრახვები,მაგრამ თვალცრემლიანიარვის დაენახვები. არვის ეტყვით საყვედურს,მაგრამ გახსოვს, იცოდე,ხელი იმ წამების დროსრომ არ გამოგიწოდეს. გრძნობა, ბედი, წვალება,რასაც ძალა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მეგობრის ხსოვნას
მიუძღოდი ჯარს, ჭიხვინებდა შენი მერანი –ომში წასულთა ზიარება გებარა ოდეს –წინ მიდიოდენ მედროშენი, მოსიმღერენი,ერთი მათგანიც აღარ მოვა აქ არასოდეს. უკანასკნელად…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მეზღვაურთ ღვინო დაურიგდება
დამშვიდდი, გული რისთვის გიკვდება,ჩვენ რითმებს ვთოვდით!მეზღვაურთ ღვინო დაურიგდება,მოგროვდით!
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მეზღვაურს
გატყდება ნავი მშფოთვარე ზღვაზე,ატყდება კვნესა, ოხვრა საზარი,და ამ დროს, როგორც ლანდი, ჩვენება,შორს გამოჩნდება დამხსნელი ჯვარი… წინ, მეზღვაურო! თუ იგი ჯვარიმართლა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მელანქოლიური მოსიმღერე
მშვენიერი მახსოვს ბაღი, მებაღე მას არ თარგავს,დავკარგე და ვიგრძენი, რომ კარგი რამ დამიკარგავს.უნაზესი სიყვარულიც გულს ვარდებით არ ქარგავს.დავკარგე და გული…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მეოთხე მხარე
ვარსკვლავთა ზევით, ვარსკვლავთა ზევითარისო მხარე სამოთხის გვარი,თავბრუდამსხმელი, როგორც ოცნებამომჯადოები – როგორც სიზმარი.ყველა ჩვენგანი ყოფილა როსმეიმ საიდუმლო უცხო მხარეშიდა ქვეყნად რომ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მეოცნებე აფრებით
სად ოდესმე მეოცნებე აფრებით,ათასფერი იმედით და ზაფრებით,აგასფერის მიმოჰქროდა ხომალდი,მეზღვაურის სულთან გათანაბრებით. როგორც ზვირთთა ქაფიანი მოდება,ფაგოტების მიტაცებდა გოდება,მაოცებდა უმძლავრესი მუსიკა,თმას მიწეწდა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მერი
შენ ჯვარს იწერდი იმ ღამეს, მერი!მერი, იმ ღამეს მაგ თვალთა კვდომა,სანდომიან ცის ელვა და ფერიმწუხარე იყო, ვით შემოდგომა!აფეთქებული და მოცახცახეიწვოდა…
Read More »
