ზოგადი განათლება

    • გალაკტიონ ტაბიძე – აკაკის ლანდი

      გალაკტიონ ტაბიძე – აკაკის ლანდი

      მდუმარე მხარეს შორი მთებისასდაჰხარის ღამე და ანდამატი.იქ, როგორც ლანდი მწუხარებისა,გამოჩნდა მაღალ პოეტის ლანდი! თეთრი ჭაღარით მოსილი თმებიელავდა ელვის ელვა-ციმციმითდა მოხიბლული…

      Read More »
    • გალაკტიონ ტაბიძე – ალაზანთან

      გალაკტიონ ტაბიძე – ალაზანთან

      მთვარეში შავი შრიალებს ჩალა.შავი ლეჩაქი დაეცა შარებს.დამშვიდდი. სძინავს ალაზნის კარებს.მთვარეში შავი შრიალებს ჩალა.შენს მოგონებას, როგორც ეს ჭალა,მთების დუმილი ამინანქარებს.მთვარეში შავი…

      Read More »
    • გალაკტიონ ტაბიძე – ალვები თოვლში

      გალაკტიონ ტაბიძე – ალვები თოვლში

      დაათრობს მთვარე თოვლიან ალვებსივლისისფერი ყინვის თასებით!სითეთრე შვენის მაღალ მწერვალებს,ვით სასძლოს ფარჩა და ალმასები.მოკრიალებულ ჰაერში ოდესგულცივად ბრწყინავს ფარჩა ნათელი,ოჰ, ნეტავი არ…

      Read More »
    • გალაკტიონ ტაბიძე – ალის თასი

      გალაკტიონ ტაბიძე – ალის თასი

      ცეკვავს ქალების დასი –მთვრალი მუსიკის ჟინით.ალის მომეცით თასი –სავსე ძლიერი ღვინით. მე იმ დაღუპულ სულთაერთ სადღეგრძელოს ვკივი,მისას, რომელსაც სძულდამშვიდი დღეების…

      Read More »
    • გალაკტიონ ტაბიძე – ალუბლის ხიდი

      გალაკტიონ ტაბიძე – ალუბლის ხიდი

      ცად რომ წვიმამ გადიარადა აწითლდა საღები,ჩვენმა ავტომ გაიარამშვენიერი ბაღები.მიდიოდა შარა-შარაზამბახების თაღები,ცაზე შუქნი ირეოდენროგორც ბაირაღები.გამოჩნდება საცა არისხიდი ალუბალისა,ახლო არის რეკვა ზარისვით…

      Read More »
    • გალაკტიონ ტაბიძე – ალუჩა, შვიდი წლის ბავშვი

      გალაკტიონ ტაბიძე – ალუჩა, შვიდი წლის ბავშვი

      ის იყო შვიდი წლის ბავშვი.მაისი, მინდორი, ჩიტი,სიმღერა ოქროსფერ ნავში,ზეცათა ლაჟვარდი ჩითი.ო, შვიდი… ო, შვიდი წელიოქროსფერ, ოქროსფერ ნავით…მოცარტი, შენიე, შელლი –მოზვავდნენ…

      Read More »
    • გალაკტიონ ტაბიძე – ამ ოდესმე მხიარული ..

      გალაკტიონ ტაბიძე – ამ ოდესმე მხიარული ..

      ამ ოდესმე მხიარული გზით უყვარდათ სიარული; აწ გზა მიტოვებულია, როგორც ძველი სიყვარული. მაგრამ ყველაფერი ძველი ამოა და სასურველი: ძველი პური,…

      Read More »
    • გალაკტიონ ტაბიძე – ამაო ცდა

      გალაკტიონ ტაბიძე – ამაო ცდა

      ამაოდ ცდილობ, რომ ჩემის სახისგულის სიღრმეში წაშალო კვალი,ის იქ იცოცხლებს, როგორც ტბის გულშიჰაეროვანი სახე ფერმკრთალი.ვერ განიშორებ ჟინიან წარსულს,მოგონებებში ვერ წაშლი…

      Read More »
    • გალაკტიონ ტაბიძე – ამაო ძახილი

      გალაკტიონ ტაბიძე – ამაო ძახილი

      ტოკავს ქარი, ნაზ-ნარნარი, და დაფნარი ტოკავს, ტოკავს…და ზღვის ტალღა, ტალღა ჩქარი მძაფრი ღრენით სალ კლდეს ლოკავს…ჰორიზონტი ალისფერი, ჰორიზონტი ცის ფერადის,ზღვიდან…

      Read More »
    • გალაკტიონ ტაბიძე – ამაოებავ..

      გალაკტიონ ტაბიძე – ამაოებავ..

      ამაოებავ! ვგრძნობ, რად არ აჰგვი ფერფლს, თრთვილივით რომ დაჰფარა ჯვარი. დაიძვრი მარჯვნივ – დაგწევს არაგვი, გაიწევ მარცხნივ – დაგხვდება მტკვარი.…

      Read More »
    Back to top button