იგავ-არაკი

სულხან-საბა ორბელიანი – ობოლი და მისი დედა

იყო ერთი ობოლი მარტვილი. რა მოიზარდა, დედას ჰკითხა: 

– დედავ, ყოველს კაცს მამა უვის, მე რად არა მყავს? 

დედამ უთხრა: 

– შვილო, შენცა გყვანდა, მაგრა წყალმან დაარჩო. 

შვილმან უთხრა: 

– მას წყალზე ხიდი არ იდვა, მას ზედ გასულიყო? 

დედამ უთხრა: 

– იდვა, მაგრამ შორს იყო. 

შვილმან უთხრა: 

– ასრე შორს იყო, რომ აქამდის ევლო, ვერ მოუარდა? 

დედას გაეცინა და ეგრე უთხრა: 

– თუ მაგდენი გაესინჯა, არც კი დაირჩობოდა.

Related Articles

კომენტარის დამატება

Back to top button