პოეზია

გალაკტიონ ტაბიძე – ჩვენ ვხვდებით ისევ

ჩვენ ვხვდებით ისევ – უცნობი მხრიდან,
შენ, მეგობარო, მომეცი ხელი;
ჩვენ მეგობრები ვართ დიდი ხნიდან,
ჩვენ მეგობრები ვართ განუყრელი.

დგეხარ და უცდი, ვიცი, ვის ელი,
ახ, მეგობარო… ლოდინი ლოდის.
ჩვენ მეგობრები ვართ განუყრელი.
და ჰა, მესამეც… შეხედე, მოდის.

Related Articles

კომენტარის დამატება

Back to top button