პოეზია

გალაკტიონ ტაბიძე შორს იალქნები სჩანან

შორს იალქნები
სჩანან ზეფირად.

ზღვას და მეზღვაურს,
მოგზაურთ ხმაურს –
და აურ-ზაურს
ვიცნობ ზეპირად.

შავი ზღვის პირად
შენ იდექ მწირად:
გეტყოდა ტალღა:
წავიდეთ ძირად.

მაგრამ, აჰ, შველა:
შორს ცისარტყელა
გაჩნდა და ელავს
შავი ზღვის პირად.

შორს იალქნები
ჰქრიან ზეფირად.

Related Articles

კომენტარის დამატება

Back to top button