პოეზია

გალაკტიონ ტაბიძე შუაღამისას, როცა მიდამოს ..

შუაღამისას, როცა მიდამოს
შემოხვეოდა მწუხარე ბინდი..
მებრძოლთ საფლავებს მივუახლოვდი,
პირ-ქვე დავემხვე და ავქვითინდი.
„სწორ-მეგობრებო, – ვიმეორებდი –
გამოიღვიძეთ, არ გეყოთ ძილი?
ისევ ქვითინებს ხალხი მშრომელი..
ისევ ხმაურობს რკინის ბორკილი“.
არსით პასუხი.. ყრუ მდუმარება
გამეფებული თითქო სულს ლევდა
და სიო ცელქი მთით მოსხლეტილი…

Related Articles

კომენტარის დამატება

Back to top button