პოეზია

გალაკტიონ ტაბიძე რევოლვერი

ცივი, შავად მოელვარე
თვალებით,
მყუდროებას რევოლვერი
შეარხევს,
რაღაც მკაცრი, ხმათა გარდა-
ცვალებით,
რომ არავინ იმის გარდა
მე არ მყავს.
საზარ ღამით, რომ მე და ის
ვსწორდებით,
ის იანვარს და მე მაისს
ვედრებით.
ერთადერთ ფიქრს არასდროს არ
ვშორდებით
სიხარულით, მწუხარებით,
ყვედრებით.

Related Articles

კომენტარის დამატება

Back to top button